:Günümüz dünyasının problemi; zeki insanlar kendilerine dair şüphelerle doluyken, aptal insanların yüksek bir özgüvene sahip olmasıdır."
- Charles Bukowski
Cengiz'in veya geçmişte oldukça medeni toplumları yöneten büyük imparatorların, bugünkü medeniyeti çekip çeviren büyük iktisat düzenlerine, büyük ve güçlü rejimlere hükümet eden kimselerden hiçbir farkı yoktur. Onun günümüz beşerine hükmedenlerden farkı şudur: Onun, yani öncekinin donanımı, bugünkü düzenle eğitim görmemiştir; bundan dolayı açıkça, ben öldürmeye geldim diyor. Ama bugünün medenisi geliyor, öldürüyor ve "Ben barış yapmaya geldim." diyor. Bugünkünün konuşma, yalan söyleme ve meşrulaştırma tarzı gelişmiştir; yoksa insanın bozgunculuk, nifak, adam öldürme, başkalarını öldürüp yağmalamadan duyduğu zevk, geçmişte olduğu gibidir, belki de daha şiddetli hale gelmiştir. İşte bu insan, bu anlamda hep sabittir ve beşerdir.
Günümüz çağının sosyal düzenini de bugünün çalışan anneleri sessiz sedasız kuruyorlar. Birkaç adım geriye gidip babaannemizin, annemizin ve kendi evlerimizin misafir düzenlerine bakarak bu dev değişimle yüzleşebiliriz. Babaannelerimizin zamanında teknolojik iletişim imkânları yoktu. Onun yerine çat kapı her an gelebilen misafirler vardı. Ocak başına oturan, kaynayan aşa fasulye ayıklayan, sofrayı kurmaya yardım eden, içimizden birileriydi o misafirler. Sonra annelerimizin döneminde haberli misafirleşmeye evrildik. Bu haberli bekleyiş, her misafir için özel bir hazırlığı gerektirdi. Aslında o özel hazırlığı, bir çeşit yarışına dönüştürmeseydik yine güzeldi.
Günümüz gençleri herkes hakkında her şeyi öğrenmek istiyor. Bir sorun üzerinde konuşmanın onu çözmek için yeterli olduğunu düşünüyorlar. Ben daha sessiz bir nesilden geliyorum. Biz unutmanın değerini, yeniden üretmenin cazibesini anlıyoruz.
Sayfa 7Kitabı okudu
Günümüzün yaygın Müslüman tipi, eskiden öğrendiği bazı yanlışları terk etmeden, o yanlışlar üzerine bina kurmak isteyen öğrenciye benziyor. Sonraki bilgiler ne kadar doğru olursa olsun, yanlış bir temel üzerine bina edilen bilgiden doğru sonuç çıkmaz. O bakımdan yapılması gereken şey günümüz meseleleri ve onların çözüm tarzı hakkında öğrenilmiş bulunan ön yargıları bırakarak her şeye yeniden başlamak olmalı.
Öyledir Azizim öyledir...
Klasik kültürümüze karşı günümüz aydını tenkit gücüne sahip değil, takdir etmesine ihtiyaç yok. Öyle ya. Güneşin övülmeye ne ihtiyacı var? Taklit etmesi de isabetsiz, çünkü sakil durur. Tek doğru tavrı olabilir aydınımızın; anlamaya çalışmak. Bu ise aydın namusunun asgari gereği değil midir...?
Sayfa 45 - bkyKitabı okudu
