Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Maupassant ile tanışmam üniversite yuıllarına denk gelir. İlk kitabını o zaman okumuştum. Kalemi güzel ve güçlü, anlatmak istediklerini çok fazla karıştırmadan anlartan bir yazar.
Fakat bu kitbında açıkçası, çoğu öyküde, ruhum sıkıldı. Mutluluk adı altında anlatılan öykülerin aslında hiç de mutluluk olmadığı, sonucunun mutlulukla bitmediğini gördüm.
Birbirine sadık olmayan eşler ancak taraflardan birinin ölümüyle bunu öğreniyor. Aslında bir taraf kendini mutlu zannederken madalyonun diğer yüzü ortaya çıkınca işlerin hiç de öyle güzel olmadığı çıkıyor ortaya.
Köpeğini çok sevdiği fakat işini köpeğine tercih etmek zorunda kaldığı için köpeğini öldürmek zorunda kalan bahçıvanın aklını yitirmesi, av tutkunu olan iki kardeşin bu tutku yüzünden birisinin ölmesi, küçük yaşta tecavüze uğrayan kızın toplumda dışlanışı ve sonrasında onu çok seven bir erkekle evlenmesi, herşeyin düzene girdiğine düşünmesine sebebp olurken toplum önünde o yakıcı geçmişin halk tarafından yüzüne vurulması ve kadının intihar etmesi ve daha niceleri....
Açıkça kitapta mutlulukla bitecek bir hikaye aradım ama bulamadım maalesef. Sanki her güzel bir şeyin arkasında bir yalan gizlenmiş gibi...
Her hikayeden farklı çıkarımlara ulaştım. Ama 'Horla' hikayesinin konusu diğerlerinden daha farklıydı ve ilgimi çekmesinin sebebi de buydu sanırım. Okunmaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Maupassant'in hikayelerini bir edebiyat tartışmasında keşfettiğimden dolayı okumaya karar verdim. Olay örgüsünün öncüsü olarak sayılan Maupassant bazılarınca yapay bir kurgu ustası, bir gündüz düşü yazarı olarak nitelendiriliyor.
Yaşadığı çağ ve Flaubert'in hocalığı göz gönüne alındığında ( D. 1850) oldukça güçlü hikayeleri olduğunu söyleyebilirim. Çok nadir de yapsa bazı betimlemeleri çok etkileyici.
Örn: "Bütün Normandiya Ovası, çiftlikleri çeviren ağaçların gölgeleriyle beneklenmiş esmerliğini kara, ağır
ve uğursuz bir göğün altına sermekteydi.
300 kadar hikaye yazdığı bilinen Maupassant'ın bu kitabında en sevdiğim hikayesi, "deli" oldu : deli olduğu düşünülen bir yargıcın öldürme tutkusunu işlemekte yazar.
Kendisinin de psikolojik rahatsızlığı ( firengi nedeni ile son zamanlarında çıldırır) düşünüldüğünde hikaye daha ilginç bir hal alır. Hikayemizin kahramanı yargıç önce öldürme duygusunun yüceliğini ortaya koyar. Yok etmenin var olmaktan geldiğini savunur ve bu güdünün kendisine önlemez bir keyif verdiğini tıpkı psikopat bir katilin içsel bakışı ile anlatır. Kuşkusuz sınırları zorlayan bir hikaye. Sırf bu öyküsü bile ne kadar büyük bir yazar olduğunu idrak etmek için yeterlidir.
Çok fazla derleme hikâye kitabı okuma alışkanlığım yok. Okuduğumu hatırladığım tek derleme hikâye kitabı, Murathan Mungan’ın seçimiyle yayınlanan “Büyümenin Türkçe Tarihi” isimli kitaptı. Daha sonra edindiğim “Bisiklet Öyküleri” isimli derleme hikâye kitabını ise henüz okuyamadım. “50 Muhteşem Kısa Hikâye” yayınlandığı ilk dönemden bu yana ilgimi
İnsanın gözlərini yaşarda biləcək, həcmcə kiçik amma mahiyyətcə böyük olan hekayələr. Bu vaxta kimi oxumadığıma görə çox heyfsiləndim. Əhvalatların əvvəlində sonluğu təyin etmək mümkünsüzdü. Həyatın bütün acınacaqlı və toxunulmayan nüanslarına aydınlıq gətirən, gözəl hekayələrdir. "Pyero", "Boyunbağı", "Simonun atası" adlı novella hekayələr daha çox diqqətimi cəlb etdi. Ədəbiyyatla maraqlanan, kitab oxumağı sevənlərə məsləhət görürəm. Xoş mütaliələr...
Maupassant'ın bu kitabında terk edilme duygusu, kaygı, kadınla erkek arasındaki eşitsizlik, en büyük salgın hastalık saydığı savaş öyküleri yer alıyor. Kimi zaman güldüren, çoğu kez acıyla gülümseten öykü meraklılarına iyi okumalar !
