İsmail Abi
"Mecnuuuuuuuun!"
"Hoooop! İsmail Abi?"
"Ne yaptın?"
"Hadi buyrun bakalım biri daha geldi. Neyi ne yaptım İsmail Abi?"
"Genel diyorum yani ne yaptın, ne işiniz var burda manasında?"
"İsmail! Ordan bağırmasan da yanımıza gelsen azcık be gülüm?"
"Doğru diyon İskender Abi geldim...Çok heyecanlıyım da İskender Abi ilk iş günüm bugün."
"Belli belli nasıl da șık olmușun, hayırdır ne işi bu?"
"Host oldum İskender Abi."
"Host mu?"
"Ay host ulan."
Sayfa 194 - Küsürat YayınlarıKitabı okudu
YAŞAR KEMAL (vefatı anısına bir anı )
Sene 2002/2003 dü..bir ilkbahar akşamı arkadaşımla Çengelköy’de felekten bir gecenin ve Boğaz’ın lacivert rengini seyrederken,yan masamızda oturan Yaşar Kemal’i gördüm..sanki yeni gördüğün an işte bu dediğin his vardır ya ..kalbin hızlı atmaya başlar aşık olmanın verdiği bir his..aklımdan “ince memed geçti..ağrı dağı efsanesi geçerken bir efsane
Dişe Diş..
Renk'le Yekta sessizce yürüyorlardı. Renk'in yanakları kızarmıştı ağlamaktan -gerçi doğal hali de kızarıktı ya- mahcup bir şekilde yanyana yürüyorlardı Yekta'ya. Yekta gülümsüyor yanyan Renk'e bakıyordu. Renk bunun farkındaydı ve ona mahcup olduğu için bakamıyordu suratına. İçinden "Yine aynı şey oldu! Neden her zaman o haklı çıkıyor ya?
SÜRVEYAN HEKİM
“Doktordan satılık araba” diye ilan verirler, çok doğru aslında.
Ne o arabayı kullanacak vakit bulursunuz, ne de düzenli bir hayatınız olur.
Hele bir de cerrahsanız, o uyku denen tatlı şeyle bir türlü buluşamazsınız.
Ben de Güneydoğu’da görev yaparken hem uykudan, hem de arabamdan mahrum kaldım. Zaten kullanmaya vakit
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-3/Kitabı okudu
