Söyleyeyim: Olgunlaşma, kimseye ve hiçbir şeye güvenmemeyi öğrenmektir..
Ölmeye hepimiz mecburuz! Kolaysa yaşamaya mecbur ol!
Benimle savaşma. Çünkü kazanırsan, kaybedersin.
Sorarlarsa, "Ne iş yaptın bu dünyada?" diye, rahatça verebilirim yanıtını: "Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyarın arasına doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından...
İyiyle kötünün kıyamet gününe kadar sürecek olan ölüm kalım savaşı, insanlığın yediği en büyük kazıktı.
Sayfa 23 - Doğan Kitap
Sessizce nasıl ağlanır, bilmiyordum.
Ama sessizce öğreniyordum..
''Ne yapmak istediğini bilmiyorsan, ne yapmamak istediğini düşün!''
Sayfa 162Kitabı okudu
Son kelimem “Yoruldum.” olabilirdi.
O kadar yalnızsın ki kendin gibi milyarlarca insan istiyorsun.
Korkma, sağlamdır yerin..
Üstüne gökyüzü çökse, yıkılmaz zihnin..
Beni benden başka kimse kurtarmayacak.
Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.
Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.
Doğan KitapKitabı okudu
“Kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim.”
Sayfa 26 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Piçler aşık oldukları kadınların kendilerini kurtaracaklarını düşünür. Oysa hiçbir kadın dünyaya bir piçi kurtarmak için gelmemiştir.