Ebu Hureyre radıyallahu anh Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin şöyle buyurduğunu söyledi:
- Kişi arkadaşının dini üzerinedir. Sizden herbiriniz kiminle arkadaşlık yaptığına baksın.
İZAHI: Her şey kendi ortamında yetişir ve olgunlaşır. Onun için müslümanlar, İslâm'ı yaşayabilecekleri ortamı oluşturmakla mükelleftirler. Aile, okul,
Büyük kentlerde eş dost birbirinden kopar, dolayısıyla küçük yerlerdeki yakınlık ve kader ortaklığı orada çok az bulunur. Daha da ileri gidersek, şunu söylemek pek yerindedir, asıl acı veren, saf ve sefil yalnızlık, kendileri olmadan dünyanın her hangi bir anlamının olmayacağı hakiki dostların yitirilmesinden doğar. Zaten yalnızlığı yüreğinde hissettiğini gördüğüm biri, doğası ve yaratılışı gereği dostlarından kopmuşsa, artık bir insandan ziyade vahşi bir hayvana dönüşmüş demektir.
Sayfa 118 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Hakiki, sahici dostluk, ötekinin esenliği üzerinde güçlü, salt nesnel ve bütünüyle çıkarsız bir ilgiyi ve bu ilgi de yine gerçekten, kendini
arkadaşıyla özdeşleştirmeyi gerektirir. İnsan doğasının egoizmi bunun öyle karşısındadır ki, hakiki dostluk, devasa denizyılanları gibi, bir
efsane mi oldukları yoksa herhangi bir yerde yaşıyor mu oldukları
Hem Hazret-i Musa aleyhisselâmın bir mu’cizesini beyan eden فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا …اِلٰى اٰخِرِ Bu âyet işaret ediyor ki zemin tahtında gizli olan rahmet hazinelerinden basit âletlerle istifade edilebilir. Hattâ taş gibi bir sert yerde, bir asâ ile âb-ı hayat celbedilebilir. İşte şu
Ben çocukların değil büyüklerin aşkına bile inanmıyorum senin anlattığın hikaye büyükle küçük arasında müşterek bir kabiliyetimizin üstüne dikkati celbediyor
Muhayyile !Aşkı bir muhayyile oyunu diye kabul edebiliriz Muhayyile çocukta da en canlı kabiliyet.Bundan da anlaşılmıyor mu ki,aşka ,büyük idealleri karıştırmamalı Hatta bir çocuk bir
Birinci Söz
BİSMİLLÂH her hayrın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Bil, ey nefsim, şu mübarek kelime, İslâm nişanı olduğu gibi, bütün mevcudâtın lisan-ı hâl ile vird-i zebânıdır. Bismillâh ne büyük, tükenmez bir kuvvet, ne çok, bitmez bir bereket olduğunu anlamak istersen, şu temsîlî hikâyeciğe bak, dinle. Şöyle ki:
Bedevî Arap