Bu acıyı doğuran sensin
Beraber yaşamak bana kaldı
Bu kalem
Bu kağıt
Bu harfler
Bu sözler
Ve bu şiirler
Hepsinin gerçeği benim...
Çoğu sorunu hikayeleştirdim. Keyifli okumalar dilerim.
Kar-u Beladan bir ışık dünyaya düşer. Hangi kıta, mekan, şartlar nedir, fark etmiyor. Tanrının zarı döner ve ivmesi ne zaman biterse orada filizlenirsiniz. Hiç bilmediğin, anımsayamadığın bir pencereden dünyaya gözlerini açarsın. Sevmelerle, sevinçlerle, çalgı ve çengilerle karşılanırsın. Ağıtlarla, türkülerle de yolcu edilirsin. Doğarken
hakikat...
Derler ki bütün kainat bir noktadan ibarettir; insana verilen o noktada mündemiçtir ve bildiğimiz her şey o noktadan türemiştir. Hattat yazmaya kalemin kağıda dokunduğu yerden başlar, her şeyi içine sığdıran o sırlı noktadan... Sonradan kağıda nakşedilen her kelime o noktanın hakikatinden doğar, cümle lisan o bir tek noktanın içine
Beklemeli. Çünkü hattat istif için bekledi. Beklemeli çünkü mürekkep, kalem ve kağıt bekledi. Beklemeli çünkü harfler nazarı bekledi. Beklemeye beklemekle mukabele etmenin adı murakebe. Bekleyen, beklediğine vasıl olabiliyor.
harfler ve kalem ve kağıt
kendine sakla hüznümü,
sözlerimden bir yaz ayır;
yolla yollara yazıları,
şiirimi güllere dağıt, dağ bayır…
Sayfa 37Kitabı okudu
Ceyhun Yılmaz
Biri var kalbimde ki her gece ona yazıyorum ve o uyuyor.
Kalbimin onun için bu kadar sabırsız olduğunu öğrenmesini istemiyorum.
Bir kağıt, bir kalem yeniden bu deli gönülün yoldaşı olmuş
Gözyaşıyla ıslanmış bir mektup ve bir daha kimse okumadı.
Bir gün burada odamın içinde bir anda gidiyorum dedi.
Bir şey demedim çünkü üzülmesini istemedim.
Kapıyı kapatırken ağlıyordum
öleceğimi biliyordum.
O benim sevgilimdi, onu durduramadım.
Bir gün onu görememekten ve yalnız ölmekten korkuyorum.
Allah'ım yardım et.
Burada zorlandığımı öğrenmesini istemiyorum
Duvardaki saatin sesi odanın sessizliğini bozuyor.
Yine de onun
gelmeyeceğine inanmak istemiyorum
Bir gün burada odamın içinde bir anda gidiyorum dedi.
Bir şey demedim çünkü üzülmesini istemedim
Kapıyı kapatırken ağlıyordum,
öleceğimi biliyordum.
Dijital harfler ile olmasın vedan,
Senden son hatıra kalsın bana...
Fark etmeden parmaklarına mürekkep akıtan bir tükenmez kalem ile yaz istersen, ya da kalemtraşı bulamadığın için gölgeli yazan bir kurşun kalemle...
Beyaz bir kağıt bulamaz isen, eşantiyon gelen bir not kağıdına ya da sarı bir post-ite...
Çok çok serçe parmağın değecek belki, haaa zarfa yerleştirir iken baş ve işaret parmağın...
Ama ismimi, adresimi yazacaksın ya zarfın üstüne... Keşke bir kaç da saç telin olsa içinde...
Bir daha olmayacak olsan bile,sana ait ne kadar küçük şeylere muhtacım...
Anlatabilsem keşke
Ben, Lâedrî
İstanbul'da Aşkın Bir Günlük Şiiri
Gün ağarıyordu otobüsten indiğimde,
Deniz kokusuyla karışmış kokunu çektim içime,
Sana gelen yolları incitmemek için,
Yürümeye başladım yavaş yavaş,
Her adımda bir kat daha artan heyecanım,
Bir hamalın taşıyabileceği yükten de ağırdı.
Birden ağlamaya başladı bulutlar,
Her damlada sen yağıyordun üstüme,
Saklanacak bir kuytu yer
Varoluşsal Betimleme
Kar-u Beladan bir ışık dünyaya düşer. Hangi kıta, mekan, şartlar nedir, fark etmiyor. Tanrının zarı döner ve ivmesi ne zaman biterse orada filizlenirsiniz. Hiç bilmediğin, anımsayamadığın bir pencereden dünyaya gözlerini açarsın. Sevmelerle, sevinçlerle, çalgı ve çengilerle karşılanırsın. Ağıtlarla, türkülerle de yolcu edilirsin. Doğarken
Nokta...
- "Nokta; iki çizginin kesişmesiyle ifâde edilen mefhum...
Çizgi; sanki bir bilye yuvarlanıyormuşçasına, sonsuz noktalar cümlesi... Noktayı kağıt üzerinde kalem lekesi sananların bundan anlayacağı bir şey yok!
Remz ve mânâ farkı... Meselâ "mânâ", M-Â-N-Â harflerine bölünemez; harfler, "mânâ"yı hatırlatmanın tertip şekline, resmedildiğine âit unsur...
Ve resim-suret mânânın kendi değil!..
Sayfa 152 - 153 3.Levha -Kuantum Teorisi ve Holografik Düzen- Daire Sırrı, İBDA YayınlarıKitabı okudu
