Hasan Ali Toptaş
- Bir şeyi söylemekte hep gecikir,onun bu gecikmesi de başlangıçta belirttiğim gibi,tamiri imkansız hasarlara yol açardı.İçimden umarım bu kez böyle olmaz,umarım bu kez söylemesi gereken şeyi geç söylemez,diye habire dua ediyordum ben.
- 376 syf.·9 günde·10/10Hasan Ali Toptaş okumaya Heba ile başladım ve görünüşe göre hepsini okuyacağım. Yazarın anlatım şekli okuduğum diğer yazarlardan farklı ve insanı içine çekiyor.Hayal ve gerçek arasında gidip gelen ve Ziya gibi insanların toplum tarafından heba edilen hayatlarını konu alan bir roman.Hasan Ali Toptaş kişilerle toplumun kırsal ve şehir yaşantılarını içine alan toplumsal bir eleştiri ortaya koymuştur.Cümlelerin uzunlukları gözden kaçmıyor ve betimlemelerin harikalığından bahsetmeye gerek yok gibi.Ve son bölümde 3.kişi tarafından anlatılan olayların gözlemcinin metne dahil olması hiç görmediğim ve romanın en etkileyici kısmı olmuş.Hasan Ali Toptaş'la tanışmak çok güzel oldu
- Yazılmamış kitaplardır ölüler...
- “Ben bir kadını sevmiştim,”dedi,kendi kendine mırıldanırcasına.”Bir insan bir insanı ne kadar çok sevebilirse,işte o kadar çok sevmiştim.
- Hep sen kalırdın aklımda
Sen kalırdın senden de büyük... - Ben yalnızlığı sensizlik sanmıştım her keresinde...
- Yalnızlık,sizin size yokuşunuzdur.
4.953 okunma
4.953 okunma
4.953 okunma
4.953 okunma
7.031 okunma