Çocuklukta hep böyle değil midir? Hatıralar hava ve zaman etkisiyle yıpranmış, delik deşik olmuş bir sayfa şeklinde kalır. O zaman en çok etkileyen şeyler, hatıralar tablosunda en derin kazılır.
Bir zamanlar güçlüydü hislerim,
Acılarımı gizlemiştim içimde,
Gözlerimde yaşlar, kalbimde keder,
Hayal kırıklığıyla doldu her yer.
Hatıralar gibi acı dolu bir yara
Kabuk bağlamış ama içimde sızıya.
Terk edilişin hüznü sarar her yanı,
Güvensizlikle dolu, yalnızlığın karanlığı.
Etrafımı çevreleyip duran hatıralar
Gözlerimdeki yaşlar hiç durmaz akar
Hüzün ve keder içinde savrulurken
Açtığın yara yüreğimi parçalar
Halbuki onun devrimciliği, bizim hayallerimizi bile aşan bir enginlikte idi. Mavi gözlerine baktıkça, gelecek zamanların rüyalarını görürdük. Acaba eserini tamamlayıncaya kadar yaşayacak mıydı? Bütün kaygımız bundan ibaret.
Sayfa 102 - Avrupalı Bir Laik Devlet ÇıkarmakKitabı okudu