Aylar sonra ...sanirim iyileşme var ... :)
youtu.be/dRX0wDNK6S4
Tanrım ne kadar da mutluyum kendimle başbaşa iken ... . aldığım radikal kararlar,yaptığım devrim işe yaradı mı bilemiyorum ..sorulara devam sorgulamalar ise her daim...herşey stabil şimdilik bir action yok ..
İnsanların arasına karışmak istiyordum.yaptim; Cok güzel insanlar tanıdım çok da seviliyorum oyle ki sigaramı içip gelince masamın üzerinde çikolatalar buluyorum:) {küçük şeylerle mutlu olmak lazım ;)} geçenlerde bir rahatsızlığım oldu ailemin umrunda bile değildi ama onlar ... Biri kolumdam tutar,biri çantamı taşır,biri kahvemi alır getirir... (Aramızda kalsın abla demeleri hala bana kendimi yaşlı hissettiriyor.sanirim buna cidden alışmam lazım :))) bu iyi bir izlenimin işareti bence demek ki bende hala umut var,hayallerimdeki gb hala birilerine yardım edebilir verimli olabilirim ... Akabinde yapacağım da ..
Zaman çabuk mu geçiyor ? Peki iyileştirme etkisi? Zamana bırakmıştık ya herşeyi geçer diye,geçti mi ?
Oğuz Atay demiş ya:" zaman herşeyin ilacı ise fazlası intihar a girmez mi?" Diye... Kontrol bende diyemiyorum çünkü önümü göremiyorum ...6 ay sonra nerede olacağım önümüzdeki kışı nerede geçireceğim hiç bilmiyorum fakat bildiğim birşey var ki o da; müzik ve kitaplarin bana ne kadar iyi geldiği ...
Destekleyicilerimle devam ediyorum hayat güzel yaşanmaya değer,hüznü ile ,depresif modları ile ,kahkahalari ile ... Her anı dolu dolu yaşamaya çalışıyorum geri gelmeyecek 28. Yaşımın... sevgiler okuyan herkese ... Aylardır yazamadigim güzel insanlara ; aklımdasınız ;) hayat telaşasi affedin :)
“sen susalı üç hafta oldu ve bazen karıştırıyorum hangimizin öldüğünü. önce senin öldüğünü sandım. çok üzüldüm biraz zaman geçince fark ettim ki ölen benmişim ama farkında değilmişim. seni arayınca anladım gerçeği çünkü ben her daim bir yaranın sızısıyla sana koşuyorum, kanar kanamaz elimle bastırıp sana koşuyorum, yaramı sar beni öp mırıltıyla
_Vatanınız, anneniz gibidir. Her kim vatanınızı aşağılıyorsa, hem size, hem annenize hem de atalarınıza düşmandır ve o her kim olursa olsun çekinmeden suratına bir yumruk indirin ve o kansızlarla mücadele edin.
_Oyun başlasın!
_Tek millet, tek devlet, tek lider, büyük Almanya.
_Gelecek ya bizim olacak ya da ortada gelecek diye bir şey
Asıl Hayat Ahiret Hayatıdır
“Hayatını kaybetti!” diye yazıyor gazeteler biri ölünce. “Asıl hayat ahiret hayatıdır” mealindeki ayetin işaret ettiği gerçeğe rağmen yazıyorlar. Kur'ân'a inandıklarını söyleyenlerin dilinde dolaşıyor bu ifadenin türevleri: "Canından oldu!" "Yaşam savaşını kaybetti!"
“Güneş ışığını kaybetti!” desem onlara bir akşam üzeri, büyük ihtimal itiraz ederler. "Güneşin ışığı var ama sen görmüyorsun!" diye aptallığıma hükmedecekler. Hayat dediğimiz eşsiz lütuf bu dünyanın ufkunda bir gün doğmadı mı? Güneş gibi zirve yapıp gençlik çağında, ihtiyarlığın ikindisinde sararıp solup sonunda ölüm dediğimiz bir batışla gözlerden yitmedi mi? Öyleyse sormalı değil miyiz? Bu dünyada umulmadık bu hayatı yaşamaya değer görülen biri, dünyanın ufkunda gözden kaybolunca hayatını kaybeder mi? Onu hiç ummadığı halde bu ömrün doğu ufkunda hayat sofrasına alan, hep umduğu, her daim istediği, kalbinin çığlıklarıyla duasını ettiği sonsuz ömrü ondan esirger mi? Hayır, hayır; kimse hayatını kaybediyor değil; aksine kazanıyor, yeni baştan kazanıyor.
Vasiyetimdir; ben ölünce arkamdan “Senai Demirci hayatını kaybetti!” yazmayın. Yoktan var edenin var olmaya layık gördüğünü kim yok edebilir! Hesapsız hayat lutfedenin hayatta tutmaya değer gördüğünün kaybedeceği hayat mı olur! Bir kez O'nun nazarına hayat sahibi olarak görünmeyi hak eden, O'nun gözünden düşer mi hiç!
George Orwell’ın Ürkütücü Distopyası: 1984
