Yoksa boş bir hayalin peşi sıra mı sürükleniyordum, rüzgarın önünde savrulan kuru yaprak misali?
Sayfa 155 - everestKitabı okudu
Yoksa boş bir hayalin peşi sıra mı sürükleniyordum, rüzgârın önünde savrulan kuru yaprak misali?
Sayfa 175 - YKYKitabı okudu
Uzun senelerin neticesinde insan, yaşamın geçip gittiğini, boyun eğip ayrılığa hazırlanmak gerektiğini anlar. Gönül istemez, razı olmaz durup dururken yok olmaya. Öyle özensizce. Ayaküzeri. Geriye dönüp baktığında, sadece anlatmak değil, hayatın sırrına ermek isteği de duyar. Kendi kendisinin sorusunu yanıtlamak: Tüm bunlar başıma neden geldi? Her şeye biraz vedalaşır gibi, kederli bakar kişioğlu... Öte taraftan bakar gibi... Artık başkalarını, kendini ne diye kandırsın? Anlamıştır ki ölüm üzerine düşünmeden insanla ilgili herhangi bir şeyi aydınlatmak imkânsız. Ölümün esrarı her şeyin üzerinde...
Sayfa 16 - Kafka KitapKitabı okudu
Hayatım, yıldızsız bir gökyüzü gibi boş, güneşsiz geçen bahar mevsimi gibi yavan, çiçeksiz bahçe gibi acınacak halde.
Sayfa 281 - Yapı Kredi Yayınları, 4.Baskı, TÜRKİYEKitabı okudu
Kendisini kendisi olarak hissetmesine izin vermeyenlere öfke duyarak, şehrin ve hayatın içine girdiği esrarın ancak böyle, hikâye anlatarak çözüleceğine inanarak, hikâyenin sonundaki ölüm ve beyazlık duygusunu içinde hissederek üçüncü anlatışını bitirdiğinde bir sessizlik oldu.
