Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Körlük ve 1984'den sonra okuduğum üçüncü distopik kitap. Doğal kaynakların bile azalarak yok olması, bir nevi yaşanan kıyamet üzerine ortaya çıkan kaosu ve içinde yaşayan insanları konu ediniyor.
Terk edilmiş evler, yağmalanan dükkanlar, çocuk çeteleri tam bir düzensizlik söz konusu. Bu düzensizliğe direnmeye çalışan anlatıcının, kendisine emanet edilen bir kız çocuğuyla yaşadığı kesitler aktarılıyor kitapta çoğunlukla. Yazarın, mutsuz bir çocukluk geçirdiği annesiyle sorunları olduğu kitabın önsözünde yazılmış. Emily karakterini kendisini anlatabilmek için yazmış olması muhtemel. Çünkü özellikle kızın çocukluktan erişkinliğe geçişindeki fiziksel ve ruhsal bunalımları ve değişimleri üzerinde bayağı durmuş.
Sınıfsal farklılıklar, maddi gücü elinde bulunduranların yine her yerden kurtulabilmesi, beslenip sahip çıkılanın dönüp kendisine sahip çıkana kötülük etmesi, sevgisiz büyümüş çocuklar hiç abartılmadan yerli yerinde ve açık bir dille yazılmış.
Okuyucusunu anlatırken zorlamayan ama sıklıkla düşünmeye sevkeden bir eser.
Hayatta Kalma Güncesi, Doris Lessing’in
kaleminden çarpıcı bir kıyamet öyküsü. Nobel ödüllü bir yazar Doris Lessing. Ve bu kitap gerek konusu gerek dili ile insanı derinden sarsıyor. Yozlaşmış bir dünya, tüm kaynaklar tükenmiş, her yer yağmalanmış. Ama her zaman olduğu gibi bir sınıf ayrımı söz konusu. Sadece doğal çevre değil insanlar da tahribata uğramış. Mülkiyetlerinin yanında iletişim becerilerini de kaybetmiş bir insanlığın öyküsü.
Benim yorumuma gelecek olursak;
Onca karmaşının içinde başkasına ait bir kız çocuğunun sorumluluğu ile düzenin çıkmazı arasında sıkışmış bir kadın. Bu yaşlı kadının ağzından, olan biteni gerilerek ve şaşkınlıkla okuyor insan.
Anlaşıldığı üzere distopyaların bende yeri ayrı. Bu kitap başarılı bir distopya. Sadece dili çok yalın değil. Kurgusu çok güzel ve ürkütücü. Çok bilindik distopyaları okuduysanız eğer ve bu tarzı seviyorsanız mutlaka listeye eklenmeli.
Bu sebeple okuyunuz efendim.
240 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Doris Lessing’i ilk kez okuyorum. Benim için ilginç bir okuma oldu. Başlangıçta isminden ve kitap hakkında okuduğum yazılardan –çoğunluğu- oluşan algıları yıkarak ilerlemek zorunda kaldım. Distopik bir eser olduğuna ilişkin görüşlerin aksine şu an kitabın distopya merkezli ele alınamayacağı fikrine sahibim.
Yazar kitapta günümüz
KAPAN AĞZI
“İnsanlar bir binanın temelinde kullanılan malzemelere benzerler, edindiğin dostluklar ne kadar sağlam olursa yıkılması o Dakar zor olur, ne kadar zayıf olursa temeli de o kadar zayıf olur.”
“İsterseniz dünyanın iki ayrı insanı olun, dininiz, ırkınız, diliniz, yaşadığınız yer ne kadar farklı olursa olsun yaşadığınız olaylarda hissettikleriniz aynı olabiliyor, ne bir eksik ne bir fazla.”
Hazan, Gencer Paul, Rayn, Melek, Martin,Pablo, Amerika’lı John Janson, İran’lı Fatma Karimi, Alman Kevin Schuster, Rus Yuri Maslov, İngiliz Harry Vardy, Meksikalı Aldo Talovera ve Marta ile çok garip bir oyunun içinde yer aldık. Aksiyon ve Macera içerikli bir eserdi. Benim tarzım olmamasına rağmen güzeldi, yazarımız anlaşılır şekilde anlatmış. Ancak, Gencer ile nasıl bir oyunun içine girdiğimizi anlayamadım. Sanki bir savaş oyunu gibiydi ve rakiplerini yok ederek hayatta kalma mücadelesi yaşanıyordu. Olaylar çok hızlı bir şekilde gelişti ve kitap çabucak bitti.
Pederin polis mesleğini yaparken bir suçlu yüzünden ailesinin başına gelenler çok üzücüydü. Gencer normal bir hayat kurarken birileri tarafından kaçırılıp hafızasının silinmesi, bütün yaşanan ve yaşanacak olanların birden yok olması ne kadar kötüydü. Pablo ve Pederin başına gelenler Gencer’i üzdüğü kadar beni de üzdü…
Yazarımızın eline yüreğine sağlık diyorum.
#muhammetşimşek #kapanağzı #okudumbitti
'Benim adım Kvothe; belki beni duymuşsunuzdur.'
Kralkatili Güncesi serisinin ilk kitabı olan Rüzgarın Adı'nda kızıl saçlı, zeki, kurnaz, cesur ve haylaz bir karakterle eşsiz bir yolculuğa çıkıyoruz. Yıllar sonra Hancı Kote adını alıp kimliğini gizleyerek sakin bir yaşam süren Kvothe, bir gün hana gelen bir Tarihçi'yle üç günde yaşam öyküsünü
Hakikatin Alegorisi: Mağara
H. G. Wells’in “Körler Ülkesi” isimli kısa hikâyesi bizlere çok şey anlatmaktadır.
Kısaca özetleyecek olursak; dünyanın çok uzak ve ulaşılması güç bir yerinde, uzanan geniş vadinin içerisinde yaşayan bir topluluk vardır. Burada yaşayan insanların başına salgın bir hastalık musibet olur. Öyle ki, hem yaşayanların gözleri kör olmakta hem de doğan
