Aysan’ın şiirlerinde işçi sınıfı ve fakir halk, çoğu kez bireysel yönleriyle ete kemiğe bürünür. Örneğin “Gecede Ateş Böcekleri” (Aysan, 2013: 33) şiirinde eşeğiyle odun yüklemeye giden bir Yörük kadın işlenir. Şair, şiirde Yörük kadınla hemhâl olur ve dünyayı onun bakış açısıyla görür. “Güvercinleri Sevindirin” (Aysan, 2013: 43) şiirinde darı satan ve güvercinleri doyuran “Kör İlyas”ın kıvancı anlatılır. “Ateşçi” şiiri (Aysan, 2013: 44) madende çalışan bir çocuk işçinin yaşadığı zorlukları dile getirir. “Beyaz Geceler” şiirinde aç kurtların saldırısına uğrayan “gencecik hat bakıcısının” (Aysan, 2013: 108) dramı anlatılır. “Yanık Ağıt” (Aysan, 2013: 142) şiirinde hat bakımı esnasında elektriğe kapılan beş işçi için ağıt yakılır ve ardından fakir-zengin karşıtlığı vurgulanır. “Çiçekçi Kız” şiirinde ise bir çiçek satıcısının sattığı çiçekler ile ülkenin gerçekleri, toplumcu gerçekçi bir ideolojiyle bütünleştirilerek anlatılır.
…hikaye sadece hikaye değil insanın insanla hemhâl olması, insanın insanı dinlemesedir.
Maalesef artık kimse kimseyi dinlemiyor..
“Çünkü hikâye sadece hikâye değil, insanın insanla hemhâl olması, insanın insanı dinlemesidir.”
Kitaplar inzivanın, yalnız zihinde fikir ve kişiliklerle hemhal olan kalabalıklaşmış halidir.
"İnsanları kardeş, arkadaş, dost, sevgili, hemhâl kılacak olan neydi?"
Çünkü hikâye sadece hikâye değil, insanın insanla hemhâl olması, insanın insanı dinlemesidir.
çünkü hikaye sadece hikaye değil, insanın insanla hemhal olması,insanın insanı dinlemesidir.
Anaksagoras “sıla-ı rahim” dediğimiz iman bakışını özetliyor:
“Bütün şeyler hemhâl idi...”
Esma ile yaşamak dergisi/Sayı:64
"NAZENİN BİR DOSTLA (NAMAZLA) RANDEVU..."
- "Bir dostunuzla randevunuz var.
O sizin can dostunuz.
Değerinizi bilen, karşılıksız seven, sizi yücelere taşımaya hazır, sizden sadece ilgi ve samimiyet bekleyen bir dost.
Siz onu sevebilirseniz, o sizi fazlasıyla sever, gönlünüzü aydınlatır. Ama o çok hassas. Gözünüzün içine bakar.
Halinizden çok iyi anlar.
Sizin ilginizi,
Sayfa 30
"İnsan en yakınındaki beş kişinin ortalamasıdır" sözü de epeydir dolaşımda. Öyleyse ben biraz kendimken çokça arkadaşlarım oluyorum galiba. Kiminle berabersek, hemhâl isek onun gibiyiz ya da belki oyuz.
Ebu Hureyre, İslam'a hizmet eden bir nefer olmak için elinden gelen gayreti gösteriyordu. Gecelerini üçe bölüp bir kısmında ibadet ediyor, bir kısmında uyuyor, bir kısmında da hadis müzakere ediyordu. İslam'ı geç benimsediği için kaybettiği yıllarını böyle telafi etmekti niyeti.
Peki ya bizler? Kaç parçaya ayırıyoruz günümüzü? Ümmetin dertleriyle dertlenip hemhâl oluyor muyuz kendimizle? Geceleri içimize doğacak güneşe firsat vermek için kurtarabiliyor muyuz yakamızı malayaniden? Tefekkür yalın ayak gezerken zihnimizde,tutuyor muyuz ellerinden? Belki de duygularımız ve istiğfarlarımız gözlerimizden birer nehir olur akar diye, kendimizi açmaya korkuyoruz bizi bilen O'na. Oysa birkaç damla gözyaşı nilüfer çiçekleri açtırır gönlümüzün kurak kıyılarında.
Geceyi kalbimizi iyileştirmek için ayırmak, Hureyrece çıkılacak bir yolun ilk adımını atmak, kim bilir neler kazandırır bizlere, zamansızlıktan yakındığımız şu günlerde. Durmaktan, durulmaktan ve kendimizle baş başa kalmaktan korkuyor muyuz acaba?
Sayfa 13 - Zeynep Kayseri Uzun
Dünyanın sınırlılığı ve geçiciliği sanırım uçurumun kıyısında darasız ve net hissedilir. Hem havadardır. Gökyüzüyle hemhâl olmanızı sağlar.
Sayfa 20Kitabı okudu
