Pek çok farklı insanla ahbaplık kurdum ama henüz yakınlık hissettiğim kimse olmadı. İnsanların dikkatini çeken yanımın ne olduğunu bilmiyorum; aralarında beni seven, benimle zaman geçirmek için fırsat kollayan çok kişi var ama yolumuzun sadece böyle kısacık bir süre için kesişmesi beni çok üzüyor. Orada yaşayan insanlar nasıl diye soracak olursan şöyle derim: Her yerde nasılsa burada da öyle! İnsan, nereye gidersen git her yerde aynı. Herkes çoğu zaman geçim derdinde; geriye kalan ve özgür olabilecekleri o azıcık zaman dilimi de onları o kadar ürkütüyor ki, bundan kaçıp kurtulmak için ellerinden ne geliyorsa yapıyorlar. Ah, insanlığın kaderi bu!
...Yenilgim, benim yenilgim, benim öz farkındalığım ve başkaldırışım,
Senin sayende biliyorum ki ben hâlâ çok gencim ve ayaklarım yere henüz basmıyor...
Ben yaşamak istiyorum
Gencim daha
Söyleyecek çok şeylerim var
İnsanlara ve Allah' a
..
Ben yaşamak istiyorum
Hayata doymadım henüz
Bir gün yarıda kalmış bir film gibi
Bitecek mi ömrümüz
..
Ben yaşamak istiyorum
Şu ölümlü dünyada
Ölüm güzel olsa da
..
Ben yaşamak istiyorum
Hayat dolu ellerim, kalbim, başım
Yaşamak için yaratılmışım
Sayfa 105Kitabı okudu
Mızıldanarak geri
çekilmeye çalıştım, dayanılmaz derecede tahrik olmuştum.
Sertleşen ucu dişleriyle yakalayarak kıstırdı beni.
Başımı eğdim, gözlerimi, emdikçe içeri çöken yanakları
na perçinledim. Ağzının sıcaklığının içinde, dili meme ucumu yalıyor, güzel boynu her yutkunuşuyla oynuyordu. Kası
lıp titreyen apışaram ritmik emişlerine
Sayfa 245
Gençliğin mutluluğu, gençlerin kendileri dışında neredeyse herkesin inandığı koca bir yalandır. Hiçbir gencin, ''genç olduğum için aman ne mutluyum'' dediği duyulmamıştır. Ama her nedense ihtiyarlar ''ah! gençken ne mutluydum!'' diyerek kendilerini aldatıp dururlar. Ailesi ve çevresi tarafından az çok korunan bir çocuk, on altı on yedi yaşına varıp, kimliği henüz gelişmeden, kendini savunma mekanizması henüz işlemeye başlamadan; toplumun, insanların, cinselliğin gerçekleriyle ansızın karşı karşıya gelince, nasıl mutlu olabilir ki?
Sayfa 10 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Gençliğin mutluluğu ,gençlerin kendileri dışında nerdeyse herkesin inandığı koca bir yalandır . Hiçbir gencin , “genç olduğum için aman ne mutluyum” dediği duyulmamıştır . Ama her nedense ihtiyarlar “ah! gençken ne mutluydum!” diyerek kendilerini aldatıp dururlar . Ailesi ve çevresi tarafından az çok oynayan bir çocuk, on altı on yedi yaşına varıp , kimliği henüz gelişmeden ,kendi savunma mekanizması henüz işlemeye başlamadan ; toplumun, insanların ,cinselliğin gerçekleriyle ansızın karşı karşıya gelince , nasıl mutlu olabilir ki ?
Sayfa 10Kitabı okudu