iNSAN MÜKEMMELLICI
Şeyh'e göre de ruh ve beden kavramları birbirinden ayn şeyler olmayıp, nitelikle ilgili ayırıma işaret ederler. "Ruh"tan söz edildiğinde ışıklı, diri, bilen, uyanık ve latif olan bir insan mikrokozmos boyut temsil edilir. Öte yan dan, bedenden söz edildiğinde bu özelliklere hemen hemen hiç sahip olmayan bir boyut temsil edilir. Bu
Herşey, varlığınızın içinde yarı kucaklanmış olarak dolaşır durur; istenen ve korkulan, nefret edilen ve baş tacı olan, takip ettiğiniz ve kaçmak istediğiniz.. Bunlar içinizde, ışıklar ve gölgeler gibi, birbirine yapışmış çiftler halinde hareket ederler. Ve gölge soluklaşıp kaybolduğunda, can çekişen ışık, bir başka ışığa gölge olur. Ve sizin özgürlüğünüz, prangasından kurtulduğunda, daha büyük bir özgürlüğe pranga olur.
Gölgeler Mağarası
Birden kokusu kayboluyor mağaranın. İçeriye yeni girmiş olanların gözü karanlığa alışınca, anlıyorlar ki burası akıl edemeyecekleri ölçüde sessizdir. Başkalarının olduğunu farkettiklerinde, önce bir sevinç duygusu kaplıyor yeni gelenleri; ardından kaygı ağır basıyor: Herkes gibi onlar da birer gölge artık. Kimse kimseye dokunamıyor, değemiyor mağarada: Dumandan yapılmışçasına, biribirilerinin içinden geçiyorlar, duvarlara yaklaşınca kaynağı belirsiz bir güç onları durduruyor. Girmeleriyle birlikte kapanmış mağaranın ağzı. Buna karşılık, derinliğin bir sınırı, sonu yok burada. Yeni gelen hemen kavrıyor: Kimse kimseyi tanımıyor içeride, kimse bir noktadan sonra kendisini ayırdedemiyor. Bir bekleyişse, bekleyecek. Bir bekleyiş değil ama: Bir durum. Gözü karanlığa alışınca, yalnızca karanlığı görebilecek. Son duygu düşünce kırıntıları hızla eriyor. Gölgeler mağarasında herşey böyle oluyor.
Sayfa 74 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
