Günlük yaklaşık 100 sayfalık okumalarla bir haftada okudum: Bir tutam salgın; bir tutam resmi-gerçek-hayali-siyasi tarih; bir tutam Sineklerin Tanrısı; bir tutam Buzlar Çözülmeden(Deli Deli Küpeli); son olarak çok çok az Sefiller; hepsinin üzerine adı geçecek kadar Monte Cristo Kontu...
Karakterlerle okuyucu arasında duygusal bağ kurulması zor, gazete haberleri tadında, görece doğruluk payı olsa bilse göze batan sosyal-siyasi kanaatlerin karmaşasında bir roman. Hele hele en önemli kusur; romandaki çok önemli olayların (önemli kişilerin ölümü, ihtilal, karar alma süreçleri gibi) üstünkörü geçilmesi hiç olmamış.
Romanın ciddi bir emeğin ürünü olduğu belli. Bu yüzden hiç okunmaya değmez değil. Ancak Orhan Pamuk tarzını sevmeyenlerin kanaatini zerre miktar değiştirmez hatta güçlendirir. Sevenler için bir hayal kırıklığı söz konusu olabilir veya "Ne yapalım özledik, bu kadar zamanda bu kitabı yazmış, eşdeğer ilaç kabul edip bunu da sevdik" diyebilir.
Roman 537 sayfa olsa bile, ticari kaygılarla, güncel salgın bitmeden aceleye getirildiği belli. O telaşı hissediyorsunuz. Burada büyük ihtimal yerli yabancı yayınevlerinin "ticari baskısı" söz konusu.
Romanın bir salgını konu alması günümüzde buna benzer bir salgını derinden yaşayan bizler için "sıradanlığa" neden oluyor. Bu noktada yazarın bir kusuru yok. Tarihin bir cilvesi.
{…}
