Hilal
@hilaltlk
NVİ
Ankara
1992
70 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?
Sayfa 16Kitabı okuyor
Ya Rabbi! Ya Rabbi! İnsanın yüzü gibi gönlünü meydanda yaratsaydın ne olurdu?
Sayfa 5Kitabı yarım bıraktı
Az seviyoruz.
- Sürekli aşk hakkında konuşuyoruz, bir şeyler okuyoruz lakin sevmeye gelince az seviyoruz.
Sayfa 83Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Genel durumuna baktığımda yorgun, hiçbir şey hissetmeden alışkanlıktan yaşamayı sürdüren bir insan algılıyordum.
Sayfa 6Kitabı okudu
Yalnız ölüm yalan söylemez!
Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder. Bizler ölümün çocuklarıyız, hayatın aldatmacalarından bizi o kurtarır.
Sayfa 64Kitabı okudu
İçimde müphem bir arzu: Bir deprem olsa da, bir yıldırım düşse de, sakin pırıl pırıl bir dünyaya yeniden doğsam!
Sayfa 60Kitabı okudu
Kendimi bütün ruhumla unutmanın uykusuna bırakmak istiyordum. Unutmam mümkün olsaydı, unutmak sürekli olsaydı...
Sayfa 35Kitabı okudu
Onu kendi tenimin sıcaklığıyla ısıtmak istedim, ona kendi sıcaklığımı verip ölümün soğukluğunu ondan almak istedim.
Sayfa 24Kitabı okudu
Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanımadan.
Sayfa 15Kitabı okudu
“Aşkı besleyen olgun yaştır.”
Sayfa 54Kitabı okudu
Günde 18283 kere yaşadığım duygudurumu..
“Selam versem mi, vermesem mi? Seslensem mi, seslenmesem mi? Kimliğimi gizlesem mi, gizlemesem mi? Yoksa başka biriymişim gibi, bana çok benzeyen biriymişim, ortada bir şey yokmuş gibi mi yapsam?
Sayfa 37Kitabı okudu
Varlıklılar, yoksulların kötü talihlerinden yakınmalarını pek sevmezler.
Sayfa 156Kitabı okudu
Düşmanlarım, dilleri zehir saçan o canavarlar daireye paltosuz geldiğimi görünce neler söylemezler! İnsan paltoyu -belki çizmeyi bile- başkaları için giyer.
Sayfa 138Kitabı okudu
Anı tatlı da acı da olsa her zaman ıstırap verir insana.
Sayfa 80Kitabı okudu
Ölüme dayanamadığı için geri gelmiş tek kişi yok ki. Belki de çok hoş, ölüm; belki de hayattan daha hoş. Belki de...
Sayfa 92Kitabı okudu
