"Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat, daha makul değil miydi? "
'' Bugün hüzünlü, yağmurlu, ışıksız, tıpkı beni bekleyen yaşlılığım gibi bir gündü. Beni böyle tuhaf düşünceler, böyle karanlık hisler boğar ve henüz açıklayamadığım sorular kafamda kalabalık edip durur ama her nasılsa onları çözmek için ne gücüm ne de isteğim vardır. Bütün bunları çözmek de bana mı kalmış? ''
Sayfa 70 - Bordo SiyahKitabı okudu
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?
"...tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademizi vardı? kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?"
Sayfa 41 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?
Sınırlar önemli … Hisler beni yoruyor …
Sayfa 29Kitabı okudu
Kalp yönetilen bir organ değil, kalbin işi hissetmek ve bilirsiniz ki hisler yönetilmez onlar bizi yönetir. Unutmak, unutulmak için uğraşılır ama ölüm kadar zor ve acı veren bir şey daha varsa o da budur. Unutmak, unutamamak.
Sayfa 380 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
“Bellek fonksiyonu kısıtlandığı zaman duygusal yönden önemli olan bilgiler frontal lopları atlar ve sözcüklerle veya dil kullanımıyla tanımlanamaz veya düzenlenemez. Dil olmadan, deneyimlerimiz genellikle ‘açıklanamaz’ olur ve daha çok anı parçaları, bedensel hisler, görüntüler ve duygular olarak depolanır. Dil, deneyimlerimizi hikaye biçiminde toparlayıp tutmamızı sağlar. Bir defa hikayeleştirdiğimizde, deneyimi ona bağlı olan kargaşayı yeniden yaşamadan tekrar değerlendirebiliriz.”
Sayfa 77 - Sola Unitas yayınlarıKitabı okudu
Dostluklar, hovardaliklar, kabadayılıklar, yalnız ekmek düşünenler de yavaş yavaş yok olmaya başlayan bu hisler ve hareketler, bir hatıra bile olamayacak kadar kafalarda sislendi.
Hisler para etmiyor bu devirde. Hatta bilgi bile yetmiyor.
Sayfa 30Kitabı okuyor
