Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı ?
"En zor savaş kafanda bildiklerinle , kalbinde hissettiklerin arasındadır.."
Hisler ne yönde gideceklerini gereklilere sormazlar. Kabullenme özgürlüğümüz olmayan her duygu dışarıya akmayan bir irin gibi bedenimizi ve ruhumuzu ele geçirir. İçimize hapsettiğimiz her duygu aynı zamanda içimizi hapseder.
Hatıralar ve uzun zaman zapt edilmiş hisler, daima susturulmuş heyecanlar bir sel gibi , gitgide büyüyerek, kabararak , hızlanarak dışarı akıyordu.
Hisler hızlanınca insan hayatın ne kadar da kısa olduğunu anlıyor.
