Halil İbrahim Sürmeli
@hlbrhmsrmlh
Biraz kelime...
Öğretmen.
38 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
-Ve aşk ne kadar kudretlidir!-
-Lakin sevgilim!- dedi genç kız ve bunu söylerken elleri delikanlının avuçlarındaydı. -Elbet bir gün ihtiyarlayacağız ve ölüm bizi alacak. Eğer o, bana senden evvel gelirse, bil ki tek isteğim, gözlerim hayata kapanırken başucumda bir viyolonsel dinlemektir; bunu bana vaat ediyor musun?-
-Evet- diye cevap verdi, -senden sonra yaşamak gibi bir ceza bana mukadderse, kahverengi gözlerinin üstüne yemin ederim ki, başucunda en yüksek sanatkara, en güzel besteyi çaldıracağım
-Ey sevgilim- dedi, -ey narin vücudunun, ipek saçlarının, donuk pembe dudaklarının değil, bütün ihtiras ve iptilalarının da bana ait olmasını istediğim sevgilim, artık viyolonseli bırak, yalnız beni dinle, yalnız benim kalbimin tellerinde nağmeler bulmaya çalış.-
-Aşk ne kadar hodbindir!-
Genç kız:
-Mademki sen istemiyorsun sevgilim- dedi, -ben artık viyolonsel çalmayacağım… Nağmelerimi yalnız senin sözlerinde arayacağım.-
Gözlerinde, sahibi için, yaşadığı ormanı bırakan bir ceylanın garip mahzunluğu vardı. Sanat, ilahi sanat aşka yenilmişti.
-Ve aşk ne kadar kudretlidir!-
Hepsinin gözleri güzeldir. Hepsinin canlıyken pulları kadın elbiselerine, kadın kulaklarına, kadın göğüslerine takılmağa değer. Nedir o elmaslar, yakutlar, akikler, zümrütler, şunlar bunlar?… Mümkün olsaydı da balolara canlı balık sırtlarının yanar döner renkleriyle gidebilselerdi bayanlar; balıkçılar milyon, balıklar şan ü şeref kazanırdı.
Okur Takip Önerileri
Kağnı tekeri gibi
Gıcır gıcır gıcırdayarak
Ağır ağır döner orda zaman.
Kadehler kırılsın
Meyler dükülsün şarkılar susuversin
Kum değil insandır bu kalburda çalkalanan
Zehirdir aşı kandır gözyaşı
Bir anası ağlar ağlarsa
Yallah unutur özkardaşı
Demirle taşduvarla insan savaşı
İçerler kendi kanlannı kalay görmeyen kapta
Mahkumlar perişan mahkumlar bu zincirli girdapta
Bir yanda,
Mavi denizlerin en şair adamı,
koyların, balıkların, teknelerin inzava adamı,
Şair kahvelerinin en tenha adamı,
üstü başı yırtık,
Yüzünde kimsenin bilmediği bir yalnızlık.
O, içindeki Cenab-ı hakla
Şehrin kaldırımlarında yürürdü.
Ve başka dünyanın adamıydı.
İnsanlardan çok balıkları tanırdı.
onlarla arkadaştı,
hemhaldı,
yoldaştı,
ve o adam
Sait Faik'ti.
