Bir gün bu ağırlığı taşıyamayacağıma karar verdim.Tümüyle acı üzerine kurulu bu dünyada var olmanın bir anlamı yoktu artık. Çünkü benim için var olmak demek, acı çekmek demekti ve ben de çok yorulmuştum Tesla. Hem ruhum yorulmuştu etrafımdaki acımasız büyüklerden hem bedenim. Yaşıtım birçok çocuk hangi oyunu oynasam diye düşünürken,ben nasıl ölmem gerektiğini düşünüyordum.
Ben Tanrı'dan bile korkardım. Tanrının sevgisine değil gazabına inanırdım. İnanç. Bu yalnızca Tanrının kırbacını yemek üzere mahkemeye çıkıyormuşum gibi bir histi. Cehennemin varlığına inansam da cennet benim için yoktu.
Etimizi kesseniz bizim de kanımız akmaz mı?
Gıdıklarsanız, gülmez miyiz?
Bizi zehirlerseniz ölmez miyiz?
Bize haksızlık yaparsanız öcümüzü almayacak mıyız?
Akıl gücü kaba güçten üstündür, düşünceye gem vurulamaz, özgür düşünce tutuklanamaz, susturalamaz, alt edilemez, olaylar nasıl gelişirse gelişsin, gelecekte egemenlik kaba kuvvetin değil, özgür düşüncenindir.