Osmanlı devlet anlayışını açıklayan en doğru kavram yine Osmanlı kültürü içinde gelişen "Devlet Baba" kavramıdır.
Bu kavramda, devletin vatandaşına karşı sorumluluğu, baba'nın ailesine karşı sorumluluğuna benzetilmektedir.
Şu eski atasözünü hatırlatmak isterim size:
"Zan altındaki bir insanın sırtüstü yatmak yerine huzursuz olması çok daha iyidir, çünkü sırtüstü yatan kişi farkında olmaksızın kendini terazinin bir kefesinde bulup günahları'nın ağırlığıyla tartılabilir."
Sayfa 216 - karınca
Okur Takip Önerileri
"Adaletin hareket etmemesi gerekiyor, aksi halde terazi sallanır ve doğru ölçmez."
Sayfa 167 - karınca
"Bir insan , insan olur da nasıl suçlu olabilir? Biz bu dünyada, birimiz ötekimiz gibi hep insan değil miyiz?"
- "Şu kitaplara bakabilir miyim?"
- "Hayır bakmak yasak, bu kitaplar sorgu yargıcına ait."
- "Ya, öyle mi!" dedi K.başını sallayarak.
"Bunlar herhalde kanun kitapları ve bizim hukuk sistemimiz doğal olarak insanları hem suçsuz yere, hem de yasadan habersiz olarak mahkum ediyor."
Sayfa 81
III. Osman'ın psikolojik sorunları vardı.
Ülkeyi kötü yönettiği'nin farkında olan padişah
şöyle seslenir halka;
''Yıkılıptır bu cihan,sanma ki bizde düzele
Çark-ı devlet dönüverdi,kamu müptezele
Şimdi ebvab-ı saâdetle gezer, hep hazele
İşimiz kaldı hemen merhamet-i lem yezele''
Padişah özetle demek istiyor ki:
"Devlet çarkımız tersine dönmüş, söz ayağa düşmüş, bir yığın beceriksiz ve yaramaz adam önemli mevkileri tutmuş, benden fazla bir şey beklemeyin, işimiz Allah'a kalmış!"
Halk yani işçi ve zanaatkarlar kitlesi, fakir kaldıkları sürece Tanrıya bağlı kalırlar.
cinsiyet ve sınıf eşitsizliği
Geçmişe bakıldığında avcı ve toplayıcı toplumlarda kadın ve erkek faliyetleri farklı olmasına rağmen
eşit öneme sahip olduklarını belirtir Engels,
sonra şöyle devam eder; 'Ancak teknolojik ilerlemeler verimli bir üretim fazlalığına yol açtığı için, toplumsal eşitlik en sonunda sınıf hiyerarşisine yol açmıştır. Çünkü kapitalizm, güç ve zenginlik aşılayarak erkek egemenliğini daha güçlü kılarken, kadınları daha çok tüketime sürüklemiştir.
'Göz'
belkide insan bedeni'nin ruh barındıran tek kısımdır.
demokrasi ve devrim
Demokratik toplumlarda yaşayanların doğal olarak durağan olduklarını savunmuyorum, aksine bu toplumlarda sürekli bir hareketlilik gözlenir, önemsiz sorunları çözerler, düzenlerler ama derine inmekten de kaçınırlar. Değişimi severler ama devrimden ürkerler...
Nazi baskısına dayanamayan,son darbesini de kitapları'nın yakılmasıyla alan ve savaşa girmek istemeyen 61 yaşındaki Stefan Zweig, 33 yaşındaki karısıyla zehir içerek intihar eder.
İntihar mektubunda da şöyle der:
"Artık güneşin doğmasını bekleyecek gücüm kal-
madı ama siz yeni doğacak güneşi mutlaka bekleyin."
İlginç olmak, güzel olmaktan yeğdir.
