ÇOBAN ARMAĞANI
(…)
İçi olmalı kişinin
İçi yoksa dışı yoktur.
Sayfa 1592 - YeryağKitabı okudu
YASLA DURAN
(…)
Koca bir han yıkıntısı cardır, kara taşlarında kara bir yazı,
Yüzlerce yıldan beri parlar: vermeden alınmaz.
Ne kaldı vermedik, candan öte, ne kaldı ha,
El mi, ayak mı ha?
Kayseri’ye varırken oralar Niğde midir?
İşte dağ durmuş seni
Bir çoban kavalını çalmakta, çalmamakta.
Sayfa 276 - Kınalı Kuzu AğıdıKitabı okudu
Fazıl Hüsnü Dağlarca’ya
Türk olmak, yenilmek demektir
Dağbaşlarında, ıssız bir çoban yalnızlığında
Sabah ayazında üşümüş, yorgun
Upuzun bir vicdan sızlamasında
Türk olmak, acı demektir
Seviyorum ülkemi, Sinoplu bir balıkçının sevdiği kadar
Alnımda yağmur lekeleri, gözümde bir zeytin tanesinin kederi durur
Seviyorum ülkemi: Denizler, ırmaklar,
İyi bir yalancı kime, ne zaman, hangi yalanı söyledi ve devamında ihtiyaç olursa hangi yalanları söylemesi lazım, hesabını tutar. Yalancıdır, âdidir ama saygısı vardır yalan söylediği kişiye. Adeta her buluşmada sana yeni bir Arka Sokaklar dizisi senaryosu yazar. Onda bile 15 yıl oldu, diziden karakterler ölerek çıktı. Hüsnü Çoban'ın ailesi kalmadı düşün.
Sayfa 80 - Turkuvaz Medya Y.Kitabı okudu
Ayhan Demir okudukça daha çok içine gömülmüştü. Asıl dünyayı uzaktan izliyordu. Yıldızları uzaktan izleyen bir çoban gibi.
Sayfa 64Kitabı okudu
Düşünceler yeryüzüne sığmayan yapılarımız / Böceklerimizle kımıldayan
Ya saray yapar bizi ya yıkılmış evler / Ya çoban
HAMDULLAH SUPHİ TANRIÖVER
DOĞUM YERİ VE YILI
Hamdullah Suphi, İstanbul Aksaray'da Horhor'daki Abdüllatif Suphi Paşa Konağı'nda doğmuştur. Bu konak onun ölümünden sonra İstanbul Üniversitesi tarafından satın alınarak, muhafaza altına alınmıştır. Doğum tarihi ile ilgili olarak muhtelif tarihler 1884, 1885 ve 1886 yılları
Fazıl Hüsnü Dağlarca'ya
Türk olmak, yenilmek demektir
Dağbaşlarında, ıssız bir çoban yalnızlığında
Sabah ayazında üşümüş, yorgun
Upuzun bir vicdan sızlamasında
Türk olmak, acı demektir
Seviyorum ülkemi, Sinoplu bir balıkçının sevdiği kadar
Alnımda yağmur lekeleri, gözümde bir zeytin tanesinin
kederi durur
Seviyorum ülkemi: Denizler, ırmaklar, dağlar
Kalbimde bir saka kuşu büyür
Ama yalnızım, konuşmuyor sokaklar
Acıyor çocukların gözleri: Baba öldü!
Acıyor anaların gözleri: Oğul öldü!
Acıyor, hep acıyor, hep acıyor acıyor...
Türk olmak, Plaza de Mayo'yu kıskanmak demektir.
Dağlar ıssız, ovalar boş, rüzgar dinmiş
Ülkemin göğsündeki kanser dal budak salmış
Kalemim üşüyor, parmaklarım köz
Ve sürek avlarında yorgun düşmüş...
Gazetenin en derin köşelerinde insanlar ölüyor
Türk olmak, ölüm demekmiş...
Sayfa 153 - 1995-96Kitabı okudu
Ayhan Demir okudukça daha çok içine gömülmüştü. Asıl dünyayı uzaktan izliyordu. Yıldızları uzaktan izleyen bir çoban gibi. Teleskop yok, matematik keşfedilmemiş. Ertesi gün yağacak yağmurun şiddetinden başka hiçbir şeyi merak etmeden; hiçbir zaman, hiçbir şeye tutkuyla bağlanmadan... Sıradanlığın evrenin ta kendisi olduğuna inanarak... Yalnızca inanarak. Yalnızca inanarak..
Sayfa 64 - Sia KitapKitabı okudu