“ Bir yabancıya aşık olurdu insan hep. O yabancının dizi dibine yuva yapmak isterdi. Ruhundaki eşsiz dalgalanmaları sadece o yabancının anlayabileceğine inanırdı. Maşuku tanıdıkça aşk uçar gider, yerini sevgiye , alışkanlığa , içinde huzur bulunan bir düzene bırakırdı. “
Sayfa 31