...Hiçbir şey hayallerindeki ideal dünyayı veya içindeki sevgiyi ondan çalamazdı. Nasılsa yol boyunca her zaman dönemeçler olacaktı.
"Cennetteki Tanrım, dünyada her şey yolunda."
Zarar görmüş veya istismara uğramış bir çocuk söz konusu olduğunda en ideal 'donanımlı yetişkin' elbette anne ya da babadır. Yani eğer onların yerine savaşmıyorsanız veya savaşmamayı tercih ediyorsanız bile en azından onlar adına ne kadar öfkelendiğinizi ve koruyucu olduğunuzu bilmelerini sağlayarak benlik saygılarını güçlendirin.
Sayfa 118Kitabı okudu
ÜMMÜ SÜLEYM'İN HAYATINDAN MESAJLAR
●Teslimiyet, ideal bir müslümanın olmazsa olmaz vasfıdır, onu istenilen düzeyde hayatına hakim kıl ki gerçek manada iman ehli olabilesin.
●Anne-babaya ve kardeşlere ihsan, ideal bir evladın olmazsa olmaz vasfıdır; onu istenilen düzeyde hayatına hakim kıl ki Allah'ın sınırlarını aşmayasın, Allah'ın hukukuna riayet edebilesin.
●Hanım isen itaat, erkek ise meşveret, ideal bir eşin olmazsa olmaz vasfıdır; onu istenilen düzeyde hayatına hâkim kıl ki evini Cennet kılabilesin.
●Muhabbet ideal bir annenin olmazsa olmaz vasfıdır; onu istenilen düzeyde hayatına hakim kıl ki evladını gözünden bile sakınsan, Allah'ın davasına kurban olarak verebilesin. Kimin gibi Berâ gibi Enes gibi...
●Aşk ideal bir muallimin olmazsa olmaz vasfıdır; onu istenilen düzeyde hayatına hakim kıl ki Peygamber sevdası ile yoğrulan talebeler yetiştirebilesin. Kimin gibi Berâ gibi, Enes gibi...
Sayfa 112 - Teslimiyet Kahramanı Ümmü Süleym (R.Anha)Kitabı okudu
Şu ya da bu nedenle anne-baba sevgisinden yoksun kalan bir çocuk, korkuya ve kendine acıma duygusuna kapılır, pısırıklaşıp çekingen olur ve artık dünyaya görüp öğrenme isteği ile bakamaz. Böyle çocuklar, şaşılacak derecede küçük yaşlarından itibaren hayatı, ölümü ve insanlığın kaderini düşünmeye başlarlar. Önce melankolik olurlar; sonunda ise herhangi bir felsefe ya da inançtan medet umar, içlerine kapanırlar. Oysa dünya, belirli bir sıra gözetilmeden serpiştirilmiş hoş ve hoş olmayan şeylerle dolu bir pazar yeridir. Bunlardan anlaşılması mümkün bir sistem çıkarma isteği, aslında korkuya dayanır, daha doğrusu agorafobiden, yani açık alan korkusundan gelir. Çekingen öğrenci, kitaplığın dört duvarı içinde güven duyar. Eğer kendisini dış alemin de aynı biçimde düzenli olduğuna inandırabilirse, sokağa çıktığında da buna benzer bir güven duyar. Eğer bu kişi daha fazla sevilmiş olsaydı, gerçek dünyadan daha az korkar ve onun yerine ideal bir dünya yaratma zorunluluğu duymazdı
