Jenya birden tüfeğini attı, iki büklüm oldu, sarhoş gibi yalpalaya
yalpalaya çalıların arasına koştu. Yere yığılırcasına diz çöktü; midesi
bulanıyordu, içi dışına çıkacaktı sanki, öyle öğürüyordu ... Bir yandan
da hep birini çağırır gibiydi, galiba annesini...