Ecinniler romanında Şatov, birbirine içierini dökmeden önce, Stavrogin'e şöyle demektedir: "Biz iki varlık olarak dünya da son defa biribirimizle ... bir ölçüsüzlük içinde karşılaştık. Bırakın bu ses tonunu, insan gibi konuşun! Hiç olmazsa bir kez insani bir sesle konuşun." İnsanların yazgısını belirleyen tüm karşılaşmalar Dostoyevs ki'nin romanlarında hep "ölçüsüzlük içinde" ve "son defa" (bunalımın son dakikasında) gerçekleşmektedir. Yani: Karnaval ve gizemlilik-oyununun mekan ve zamanında.
Sayfa 133 - Pencere yayınları Ekim 1994Kitabı okudu
Oktobr'dan iki ay önce şöyle yazıyordum:
Enternasyonalizm, bizim için (bir Tseretelli ve bir Çernov için olduğu gibi) ilk fırsatta ihanet edilecek soyut bir düşünce değildir; bu bize bu günkü yolumuzun ne olacağını gösteren son derece yararlı bir ilkedir. Bir Avrupa devrimi dışında sürekli bir başarı bizim için kabul edilebilir bir şey değildir. Tseretelli ve Çernov isimleri yanına, bir tek ülkede sosyalizm filozofu Stalinin adını da ekliyemezdim o zamanlar.
Yazıya şu sözlerle son veriyordum: Sürekli kan akıtıcıhğa karşı sürekli devrim! İnsanlığın kaderini ortaya koyan mücadele işte budur.
Bu yazı partimizin merkez organında yayınlanmış, 7 eylülde ayrıca broşiir olarak basılmıştır. Beni bu gün eleştirenler o zaman niçin sürekli devrim diye ortaya attığım sapkın şiar karşısında ses çıkarmamışlardır? O zaman neredeydiler? Stalin gibileri sağı solu gözleyip olayların gelişmesini bekliyor, Zinovyef gibileri ise masanın altına saklanıyorlardı.
Ama asıl büyük soru şu: benim sapkın propagandamı Lenin nasıl oluyor da hoş görüyordu? Lenin, teoride hatır gönül tanıyan adam değildi. "Troçkizm"in parti merkez organında vaazedilmesine nasıl oldu da göz yumabildi?
Sayfa 394Kitabı okudu
İçerideki on iki ses de öfkeyle bağırıyor ve hepsi birbirine benziyordu.Artık domuzların yüzlerine ne olduğunu anlamışlardı. Dışarıdaki hayvanlar , bir domuzlara bir insanlara bakıyorlardı ama hangisinin insan hangisinin domuz olduğunu söylemenin imkanı yoktu.
Sayfa 160
Edep Ya Hu!
Yemek yiyenin ağız şapırdatması, ağızda lokma varken konuşması, kahveyi, çayı höpürdeterek içmesi, fincanı yahut bardağı ses çıkartarak tabağa koyması; yahut da sofrada kaşık ve çataldan ses çıkartması edep harici hareketlerdendir.
Sayfa 75Kitabı okudu
o akşam içeriye girdikten sonra, oldukça kalabalık iki masanın yanından geçerek üçüncüye yönelmiş, birkaç altın para hazırlamıştım ki birden çok sessiz, çok gergin, suskunluğun adete uğultuya yol açtığı o arada, ki bu her zaman olur, aşırı yorgun topun iki sayı arasında kararsız kararsız gidip geldiği andır bu, tam karşımda çok tuhaf bir gürültü,
Savaş ya da kaç! Doğrusu hangisi?
Tehlike yaklaştığı zaman, insanın içinde aynı derecede güçlü iki ses duyulur; bunlardan biri insanın tehlikenin çeşidini incelemesini ve ondan kurtulmasının çarelerini araştırmasını öğütler. İkincisi daha akla yakın konuşur ve tehlikeyi düşünmenin acı vereceğini, aşırı derecede ağır geleceğini, işlerin genel gidişatına bakarak tahminler yürütmekle bir şey kazanılamayacağını, çünkü olayların insanın iradesi dışında olduğunu, bu yüzden iyisi mi böyle ağır bir şeyi düşünmektense o şey insanın başına gelinceye kadar beklemesinin ve yalnız tatlı şeyleri düşünmenin daha yerinde olduğunu söyler.
Sayfa 213 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
