Frida vs Kahlo
"İki Frida biri sevilen diğeri artık sevilmeyen yalnız Frida'dır. Bu ikilik biri geleneksel Meksikalı, diğeri ise modern bir kadın oluşuyla katlanmaktadır. El ele tutuşmaktadırlar, ancak bağlandıkları damar zedelenmiştir. Reddedilen Frida kan akışını bir makasla durdurmaya çalışmakta ve biri yüksek yakalı geleneksel Meksika gelinliği, diğeri modern, kolsuz ve düşük yakalı kıyafetiyle yan yana oturmaya devam etmekte, kendi kişiliklerinde kadının kaderine şahitlik etmektedirler."
Dünya Sanat Tarihi s.812
Ben, mi akli dengemden mahrum muşum? Behey divane! Sen aptallar, alıklar gibi şu hayat faciasının karşısında ezilip kalırken ben aşkın ne olduğunu ikilik yokken bir zatın kendi kendisini nasıl sevebildiğini düşünüyordum. Düşünüyordum ki ben, sen, hava, taş demir hep bir şeyken neden demir ağlamıyor, taş çıldırmıyor, hava yalvarmıyor da insan...
Sayfa 100 - Türkiye iş BankasıKitabı okuyor
"Anlaşılan tüm varoluş ikilik üzerine, karşıtlıklar üzerine dayanmaktaydı; ya kadın ya da erkek insan, ya gezgin göçebeydi ya da belli bir yere kök salmış yerleşik biri, ya mantığıyla davranan biriydi ya da duygusal biri. Hiçbir yerde nefes almak ve nefes vermek, erkek ve kadın olmak, özgürlük ve düzen, iç güdü ve us bir arada var olmuyordu, birini kazanmak için ötekini elden çıkarmak gerekiyordu ister istemez, her zaman da bir öteki kadar önemli ve arzu edilmeye değerdi! (...) Bütün bunları böyle yaratan Tanrı hain, insana düşman biri miydi? Kendi yarattığı dünyanın karşısına geçip ah olsun der gibi gülüp eğleniyor muydu? Hayır! Karacaları, geyikleri, balıkları, kuşları, ormanı, çiçekleri ve mevsimleri yaratan Tanrı hain olamazdı. Ne var ki, yarattığı dünya bir çatlağı içermekteydi, yaratış eylemi başarısızlığa uğramış, dört başı mamur bir aşamaya ulaşamamıştı, belki bu çatlak ve insan varlığındaki bu özlemle Tanrı belli birtakım amaçlar gütmüştü. Söz konusu durum belki de bir düşmanın ektiği tohumdan, yani ilk günah'tan kaynaklanmıştı. İyi ama, bu özlem ve yetersizlik neden günah olsundu o zaman? İnsanın yaratıp Tanrıya şükran nişanesi olarak sunduğu bütün o güzel ve kutsal şeyler bu günahtan doğup çıkmıyor muydu?"
Düşünce zamandır ve mukayese ikilikten gelir. İkilik sevginin öldüğü yerdir. İkiliğin olduğu yerde bölünmüşlük oluşur.
Bir ilişkiyi canlı bir varlık gibi düşünürsen, eksik olan yüzde ikilik kısım vücuttaki bir tırnağa denk düşer. Ama bu kısım kalbe denk düşerse, o zaman işler çok değişir.
Sen abdallar, alıklar gibi şu hayat faciası karşısında ezilip kalırken ben, aşkın ne olduğunu, ikilik yokken bir zatın kendi kendini nasıl sevebildiğini düşünüyordum.
