aleksandr Puşkin her şeyden önce ozandır. Rus ve dünya yazınına, aralarında ''Ruslan ile Ludmila'', ''Çingeneler'', ''Bahçesaray Çeşmesi'', ''Kafkas Tutsağı'', ''Yevgeni Oneğin'' gibi anlatı-şiirler de bulunan ölümsüz bir şiir mirası bırakmıştır. Fakat onun ''Byelkin'in Hikâyeleri'', ''Dubrovski'', ''Yüzbaşının Kızı'' vb. öykü ve romanları da şiir
...ilk romanlarımız
"Ataerkil ve müslüman osmanlı toplumunda, bilindiği gibi, kadın hakları yok denecek kadar azdı. evlenmede kadın söz sahibi değildi; evlilik yasalarıysa onun aleyhineydi. erkek istediği zaman karısını boşayabilir ya da birden fazla kadın alabilirdi.
tanzimat dönemi romancılarımız yapıtlarını imparatorluğun geri kalmışlığının nedenlerini ortadan kaldırmak yolundan bir araç olarak kullandıkları için, uygar olmayan görücü usulü evliliklere dikkat çekmek isterken Kurban tipi diyebileceğimiz bir roman tipi yaratırlar..."
Sayfa 23
Alıntıdır ..
Rus edebiyatının talihsiz bir dehâsı: Puşkin
Ey güzel ülke! Uzak ülke.
Ey bilmediğim ülke!
Ne kendi isteğimle geldim sana,
Ne de soylu bir atın sırtındl
Beni bu yiğit delikanlıyı,
Gençliğin ateşi sürükledi sana.
Bir de başımdaki şarap dumanları..
Ataol Behramoğlu'nun çevirdiği, Nadir Göktürk'ün bestelediği Tanju Duru'lu, Emin İgüs'lü ‘’Ezginin
