İyilik ve doğruluk adına ne var ise yaban insanlardan sonsuza dek uzaklaşma gibi zihninden serbazca geçirdiği fakat tereddütten öteye geçmeyen, telkinlerini bastıran korku dolu vehimlerine engel olamamıştı .
Bir zamanlar hülyadan ibaret olan araflarının düşsel izlerinde iç alemine ram olan ütopik yolculuğun, kalbe dair maveralarının hikmetine kuvvetle sarıldı.
Aklın muhakemesi,yaşadıklarını bir türlü kavrayamazken çocukluğundan kalma hissiz bir kederin izahatı, bir parça meczupluk haline bürünürek kendi varlığını inkara sürüklemişti.