İman Artıp Eksilir
İman, itaat edildiğinde artar, isyan edildiğinde eksilir, bilgi ile güçlenir ve bilgisizlikle zayıflar.
• İman, Allâh’ın muvaffak kılması sûretiyle gerçekleşir.
Sayfa 45Kitabı okudu
İman Artıp Eksilir
İman,Allah'a yönelme ve O'ndan başkasından kalbi boşaltma derecesinde artar;kalbin dünyaya ve onun âfetlerine yönelme derecesinde zayıflar.Aynı şekil de iman,taat,tefekkür ve ibret ile artar;isyan,gaflet ve boş şeylere dalmakla zayıflar.
Sayfa 117Kitabı okudu
Şüphesiz iman itaatler ile artıp, mesiyetler ile eksilir.
Sayfa 136Kitabı okudu
İRFAN KIVAMI...
- " (...) İlk önce "irfan kıvamına" gelmek, bilmeyi bilici duruma gelmek yeterliliğini gerektiren durum, ilk şart hâlinde görünüyor; gerisi kar topunun yuvarlanışı gibi gider. İmân da böyle değil mi?
Tamamlanacak kader belirliliği bakımından artıp eksilmez kabul edilen kader, insanda amel mevzuu içinde ele alınınca, artıp eksilir. Netice olarak ikisi bir olsa da, hedefinin artıp eksilici olmaması bakımından giderek "imân birdir", bu "birliğin birliğe tecellisi" hâlinde "bütün nefslerin tek bir nefs olması" hâdisiyle de sabittir; diğer taraftan her nefsin bir hakikati olması yönünden ve aksiyon anlamıyla ayrı ayrıdır..."
Sayfa 167 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
Müctehid İmam Ebu Amr Abdu’r-Rahman bin Amr el-Evzai’nin İ’tikadi Görüşleri
اعْتِقَادُ أَبِي عَمْرٍو عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَمْرٍو الْأَوْزَاعِيِّ
315 - أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ عُثْمَانَ , قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَمْدَانَ , قَالَ: حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ مُوسَى , قَالَ: حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ عَمْرٍو , قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو
İbn Acîbe, bu konuda Âl-i İmrân sûresi 173. âyetin tefsirinde der ki: “İnsanlar, kendilerine, ‘İnsanlar, sizin kökünüzü kazımak için toplandı; onlardan’ korkun dediklerinde bu, onların îmânını, dindeki yakînlerini ve sebatlarını artırdı.”
Bu âyet, îmânın artıp eksildiğine delil olmaktadır. Îmân, Allah’a yönelme ve O’ndan başkasından kalbi boşaltma derecesinde artar; kalbin dünyaya ve onun âfetlerine yönelme derecesinde zayıflar. Aynı şekilde îmân, taat, tefekkür ve ibret ile artar; isyan, gaflet ve boş şeylere dalmakla zayıflar.
_____
Îmân Artıp Eksilir
•
Onlar (Allah ve Resûlü’ne bağlanmış öyle kimselerdi) ki halk kendilerine: “(Düşmanlarınız olan) insanlar size karşı ordu topladılar, o halde onlardan korkun.” deyince, bu (söz) onların imanlarını artırdı da: “Allah bize yeter, O ne güzel vekildir!” dediler (ve sefere çıktılar).
(Resûlullah ile yetmiş kişi, Ebû Süfyan’ın Uhud’dan sonra, “Yıl dönümünde Bedir’de çarpışalım.” dediği yere gitmiş, fakat Ebû Süfyan, geleceğine dair şâyia çıkarmasına rağmen yüreğine korku düştüğünden gelmemişti.) {3:173}
Sayfa 117 - SEMERKANDKitabı okuyor
Küfre Düşüren Haller, 1
• Kişi gönül rızası ile, "Filan şey filan adamdadır, eğer yoksa kâfir olayım, inkârcı olayım" diye yemin etmiş olsa, o şey bahsettiği kişide ister olsun ister olmasın bu küfre riza anlamına gelir. (O kimsenin) İmanını ve nikâhını yenilemesi lazımdır.
• (Bir kimse), "Keşke zina ve livâta helâl olsaydı da ben de işlese idim"
Sayfa 188 - SemerkandKitabı okudu
İRFAN KIVAMI...
- " (...) İlk önce "irfan kıvamına" gelmek, bilmeyi bilici duruma gelmek yeterliliğini gerektiren durum, ilk şart hâlinde görünüyor; gerisi kar topunun yuvarlanışı gibi gider. İmân da böyle değil mi? Tamamlanacak kader belirliliği bakımından artıp eksilmez kabul edilen kader, insanda amel mevzuu içinde ele alınınca, artıp eksilir. Netice olarak ikisi bir olsa da, hedefinin artıp eksilici olmaması bakımından giderek "imân birdir", bu "birliğin birliğe tecellisi" hâlinde "bütün nefslerin tek bir nefs olması" hâdisiyle de sabittir; diğer taraftan her nefsin bir hakikati olması yönünden ve aksiyon anlamıyla ayrı ayrıdır..."
Sayfa 167 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
"Birtakım insanlar onlara, "İnsanlar size karşı asker toplamışlar, onlardan korkun" dediler de bu, onların imanlarını arttırdı ve "Allah bize yeter, O ne güzel vekildir!" diye cevap verdiler." (Âl-i İmrân Suresi - 173 . Ayet )
“Bu, onların imanlarını arttırdı” anlamındaki ifadeden ve benzeri âyetlerden hareketle imanın artıp eksilebileceğini iddia edenler ve buna karşı çıkanlar olmuştur. Karşı çıkanlara göre iman ne artar ne de eksilir. Çünkü imanın artması küfrün azalması halinde, küfrün artması ise imanın azalması halinde düşünülebilir. Bu durumda kişi aynı anda iki özelliği bir arada taşıyacağı için hem mümin hem de kâfir olması gerekir, oysa bu imkânsızdır. İman psikolojik bir olaydır. Şartlara göre kuvvetlenmesi veya zayıflaması söz konusu olmakla birlikte, artması veya eksilmesi düşünülemez. Bir mümin, iman esaslarını inkâr etmedikçe ne kadar büyük günah işlerse işlesin ona kâfir denilemez; ona ancak günahkâr denilir. Eğer günah işlemek imanı azaltsaydı günahkâra kâfir denilmesi gerekirdi; oysa günahkâr iman esaslarını inkâr etmediği müddetçe kâfir değildir (bk. Beyâzîzâde Ahmed Efendi, İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe’nin İtikadî Görüşleri, s. 117).
İman Artıp Eksilir
..."İman, Allah'a yönelme ve O'ndan başkasından kalbi boşaltma derecesinde artar; kalbin dünyaya ve onun afetlerine yönelme derecesinde zayıflar. Aynı şekilde iman, taat, tefekkür ve ibret ile artar; isyan, gaflet ve boş şeylere dalmakla zayıflar."
Sayfa 117 - SEMERKAND
Süfyân b. Uyeyne:
“İman, söz ve ameldir” dedi. Kendisine: “Artıp eksilir mi?” diye sorulunca: “Evet!” dedi ve yerden bir şey alarak ekledi: “Şunun kadar bir şey dahi kalmayıncaya kadar eksilebilir!” Sonra şu âyeti okudu İnananların ise imanını artırmıştır“.”
Hilyetu’l Evliyâ ve Tabakâtu'l Asfiyâ