Montaigne'in Denemeler'i. Sararmış karton kapaklı kitabı tekrar okuyorum. Bu satırlar, insan yaşlanıp okuduğunda da güzel. "Hayatımızı ölümle ilgili düşüncelerle mahvediyoruz, ölümümüzü ise hayatla ilgili düşüncelerle."
Yazmak hoşuma gidiyor.Çünkü yıllardır okuyorum, artık yazmaya başlamam gerekmez mi? İnsan şarkılar dinler, kendi kendine de mırıldanmak ister.Sesinin kötülüğüne aldırmaz bile.
Mesela "Boş vakitlerimde kitap okuyorum!" diyorlar. Oysa kitap okumanın kendisi zamana kıymet katan bir eylemdir. Boş vakitte yapılacak bir şey değildir ki! İnsan, insan olması hasebiyle boş vakti olan bir varlık da değildir. Mutlaka bir şey yapıyordur.
Kitaba düştüm,
sabahtan akşama kadar okuyorum.
Kitaplar akıllı
kitaplar aptal.
Kitaplar büyük
Kitaplar çocuk.
Kitaplar en uzak, en güzel yolculuk,
fakat kısır
fakat sensiz...
Kitaba düştüm,
sabahtan akşama kadar okuyorum.
Kitaplar akıllı
Kitaplar aptal.
Kitaplar büyük
Kitaplar çocuk.
Kitaplar en uzak, en güzel yolculuk,
fakat kısır
fakat sensiz...
"İnsan elde kalan son ağaçların ve güllerin üzerine şefkatle titrer. Kuruyup gitmesinler diye, sabahtan akşama kadar onları sulayıp okșuyorum: Hatırlıyorum, hatırlıyorum ki unutmayayım!"