İnsanı yaşarken tanıyan yok da öldükten sonra şu tanıma, tanımlama gayretleri, bunu yapanın kendinden eminliği (ölüden emin olmak), şunu şu sebepten, bunu bu sebepten yapmıştı, yapsa ya da yapmasa şöyle olabilecekti... gibi sözler yok mu, dirimin de en az ölüm kadar muamma olduğunu adeta ispat ediyor. Bana sorulacak olursa, herhalde sorulacak; iyiyi de kötüyü de neden yaptığını bilmeyen biriyim. Yaptıktan sonra neden yaptığımı düsünüyor ve neticeye göre bir neden buluveriyorum. Bu yüzden hep haklı mıyım, hep haksız mıyım, bilmiyorum. Buraya bunu öğrenmeye geldim.