"...insanın hayalinden geçirebileceği en korkunç gerçek karşısında, ölümün biyolojik gerçeği karşısında, en güzel "kahramanlık yaftası"nın bile ne değeri olabilir? Nabzın atması durur, bacaklar katılaşmaya başlar, kesilen bir otomobil lastiğinden kaçarcasına kaçar hava büzülmüş nefes borusundan, yüz bir kuş yüzünü andırır ve birkaç dakika içinde, o zeki, parlak, duyabilen yaratık, gök, cennet ve cehennemin barındırdığı varlık, bütün fizik ötesi üretimi ile, göğe doğru kokuşan bir insan leşine dönüşür. "Ölüm diye bir şey yoktur. Ölenler yaşamayı sürdürürler yine" diye yazmaya koyulur ertesi sabah yazıcı eşekler, hıçkıran bülbüllerle dolu bir göğün hafif ilkbahar rüzgarının tentesi altında..."
Sayfa 167Kitabı okudu
Halk, daha çok doğa hayatı yaşayan bir ormana benzer, eğer değeri bilirlerse, onu korur. Ormandaki ağaçlar, nasıl bahçedekiler gibi birer canlı ağaç ise, halk tabakasından olan her kişi de yüksek tabakadakiler gibi birer insandır. Onlar da yaratılış bakımından akıllı ve yeteneklidirler. En üst derecede ruhsal gelişmelere açıktır. Yalnız, bunlara emek vermek, milyonlarca insanın her birine tam anlamıyla adam olmaları için imkân sağlamak gerekir.
.. ama insanın gerçek yeteneğini, tüm yaşamını, kanını, aklını, varoluşunu verdiği iç dünyasının olgularının sizler için hiç bir değeri yok ki. Bırakıyorsun insan onları kendisiyle birlikte gömsün. Ama hayır, hiç değilse susarak hepsini yüzünüze haykırmak istiyorum.Sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yönüm yok. Aranızda dolaşmak için giyiniyorum. İyi giyinene iyi yer verdiğiniz için... Aranızda dolaşmak için çalışıyorum. İstediğimi çalışmama izin verdiğiniz için... İçgüdülerimi hiç bir işte uygulamama izin vermediğiniz için... Hiç bir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz...
"... her şey birse, o zaman iyi ve dürüst bir insanın hiçbir değeri kalmaz. Maviyle sarı, iyiyle kötü arasında bir fark yoksa, o zaman iyilik diye bir şey de yok demektir. O zaman herkesin ormanda yaşayan bir hayvandan ne farkı kalır, o zaman herkes kendi doğasının gereğini yapar, ne üstün bir hizmet ne de suç oluşturan bir eylemden söz açılabilir."
