Hayat...
Aslında iki hece,ama insan yaşamı boyunca o iki heceye neler sığdırır,ne yaşanmışlıklar ne acılar, ne sevinçler ve ne umutlar...
O en ufak bir umuda bile bütün hayallerini bağlar.
Hiç yılmadan, yorulmadan umut çiçeğini sulamaya devam eder,dener yanılır,dener yanılır ama asla vazgeçmez
belki birgün o küçücük umuda kurulan rüyalar gerçekleşir diye vazgeçmeyi düşünmez.
Kimi zaman bu rüyalar gerçek olur,ama insan çoğu kez yanılır,aslında her şeyi sadece görmek istediği gibi hayal ettiği, düşlediği gibi düşünür ve öyle algılar.
En kötüsü de bu belki de, insanın sonrasında gözündeki perde kalkınca gördüğü aslında boşuna girilen beklentiler ve boşuna kurulan hayâller...
***
Ama insanı insan yapan da bu acizliğimiz değil mi zaten.
Her düşüncemiz her beklentimiz dört dörtlük olsa insan insan olamaz ki.
İnsan bazen istediği bir şey olmadığında neden neden diye sorgular.
Çünkü gözünde her şeyin en güzeli en iyisi en hayırlısını istediği şey zanneder.
Ama bir şey olmuyorsa Allah onu nasip etmiyorsa muhakkak onda büyük bir hikmet vardır.Hayatımızda olmuş ve olabilecek olan hiçbir şey sebepsiz değildir.
İnsan geç olsa da istekleri gerçekleşmediğinde anlar aslında onun için hayırlısı olmadığını.
Ve bazen olmadı diye sızlandığı dua'ya gün gelir olmadı diye şükreder...
Şu ayeti hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamamız dileğiyle...
"Sizin hayır bildiklerinizde şer,
şer bildiklerinizde hayır vardır.
Siz bilemezsiniz.
Allah bilir."
Allah'ım gönlümüzde olanı hakkımızda hayırlı eylesin,hakkımızda hayırlı olana da gönlümüzü razı eylesin inşallah.
Vesselam...