Hz İbrahim (a.s) döneminde yaşayan bir bülbülün dilinden Hz. Muhammed'in (sav) hayatının okuyucuya aktarıldığı roman tarzı bir siyer. Allah'ın elçisinin yaşadığı sürece ve omuzlarına yüklenen görevle birlikte karşılaştığı zorluklara, adaletsizliklere, hakaretlere karşı insaniyet, adalet ve sevgiyle harmanlanmış hayatı. Diken yaraları, göz yaşları ve kan damlaları içinde açan en güzel gül hakkında yazılmış kitabın yüreğime dokunan satırlarında hâkla batılın karşı karşıya geldiği dönem gözler önüne seriliyor. Mekkeli anneler, Mekke'de diri diri toprağa gömüleceğini bilen ve her gece bu düşünceyle yatağında kıvranan kız çocukları, türlü türlü eziyet ve işkenceyle karşılaşan Müslümanlar, iftiraların karşısında kalmış Aişe, Peygamber Efendimize karşı saygısızlıklar ve daha bir sürü içe dokunan olay. Bir bülbül olup gül kokusunu takip ettiğim içime işleyen,bazen gözlerimi dolduran bazen de yüzümde tebessüm bırakan ve mutlak okunacaklar arasında yer alması gerektiğini düşündüğüm bu siyerin sayfaları arasındaki yolculuğumda yorumumun devamını alıntılara bırakıyorum:
"Ölüm hak, hayat boş ve geçicidir. Ne yazıldıysa alnımıza, başa gelicidir. İnsanlar er veya geç Allah'a döner."
"Gülümsemek varken insan neden kaş çatsındı ki?"
"İçi başka dışı başka insanlardan uzak durmak gerekir."
