Tomris Uyar 'ın sonsözünün son cümlesi ile başlayacağım:
" (...)Kırılganlığı ve soyluluğu simgeleyen 'ipek' e artık uzakken; inandığın dayanıklı ve kullanışlı estetiği simgeleyen 'bakır'ların(...)"
Bu cümlenin öncesi ve sonrası var elbette. Benim vurgulamak istediğim ise ipek kadar kırılgan olan genç kalemi ve bakır kadar yerleşmiş
İpek ve Bakır'ı okurken aklımda bilmediğim bi' melodi döndü durdu. Kim bilir bunu ya ben uydurdum, ya da bi' şeylerin anısı bu öykü kitabıyla bağdaştırdı beni.
Bu kitap Tomris Uyar'ın 1965-70 yılları arasında yazdığı on yedi kısa öyküden oluşuyor. Ben meraklı biriyim, kitabın ta en arkasındaki sonu Tomris Uyar'la biten, italik "Sonsöz
Tomris Uyar okuma etkinliği bu ileti üzerinden gerçekleşecektir.
Başlama tarihi: 18 Ekim Perşembe
Etkinliğin bilgilerini bir kez daha hatırlatalım
* İstediğimiz türde istediğimiz sayıda kitabı okuyabiliriz. Yeter ki yazarı Tomris Uyar olsun :)
* Okuduğumuz kitaplarla ilgili düşüncelerimizi bu iletinin altına yorum yaparak
1-) TEZER ÖZLÜ
2-) SEVGİ SOYSAL
3-) FÜRÜZAN
4-) TOMRİS UYAR
5-) LEYLA ERBİL
6-) HALİDE EDİP ADIVAR
●☆Tezer ÖZLÜ☆●
“Tek bir kelimeden binlerce anlam çıkardığım günler de oldu, yazılan uzun cümleleri görmezden geldiğim günler de. İnsanlara inanmaya çalışmaktan yoruldum,”
“Sınırları tanıyan, benimseyen, bu sınırlara uyum gösteren
... Yüreğim çarpıyor yine. Kokuyu, geceyi, suyu, evin bitimini, anılarımı, bir bir korumak istercesine elimle yüreğimi bastırıyorum, yatıştırıyorum. Yaş: 47. Biraz güçsüz, biraz kırık dökük en güzel yaşım. Darala darala iki odaya inmiş, biraz kullanışsız en güzel evim. Hep evde oturdum ve bekledim. Arkadaki küçük koruda gözalabildiğince yeşil ağaçlar ve ateş böcekleri parlar. Hepsini, ne varsa, sımsıkı kapalı bir kutuya doldurmak, bir ufak delik açmak ve kalan yıllarımı bu usul parıltıyla geçirmek isterdim. Ellerimle yüreğimi bastırıyorum. Sevecen, 47 yaşlı yüreğimi...
İpek ve Bakır, Tomris Uyar'ın ilk öykü kitabı. Kitaplarını okudukça (bu dördüncü) daha fazla anlıyorum Tomris Uyar'ın usta kaleminin gücünü. Öyle ki, her öyküde başka bir yön buluyor insan. Kitabın arka kapağında da bahsedildiği gibi, kendini yinelememeyi ilke edinmiş bir yazar Uyar. Bu eserinde ne gibi "yinelememeler" vardı kısaca