Kadife eldivenler giymek, hâkimin demir çekiciyle masaya vurmak, iş arkadaşlarımızın yanından sanki sarp bir uçurumun kenarından yürüyormuşuz gibi geçmek elbette mümkündür. Ancak bunları yapma gerekliliği hiç de yürek ferahlatıcı değildir. Bir büronun ya da fabrikanın ortasından bakıldığında, on iki dönüm toprak ve yarım düzine ördekle edinilecek özgürlüğün cazibesine kapılmak işten bile değildir.
Sayfa 116Kitabı okuyor
Elbette insanlar ortaklaşmacı melekler değiller; her türlü pis is için de kafa kafaya verirler. Ama bu tür işler genellikle "grubun" içinden olanlara karşı yapılmaz. Gerçekten de yakın zamanda yapılmış olan evrimsel modeller, politikacıların uzun zamandır bildiği bir şeyi ortaya koymaktadır: insanları işbirliği yapmak için motive etmenin ve bir grup olarak düşünmelerini sağlamanın en
iyi yolu, bir düşman belirlemek ve onların bizi tehdit ettiği konusunda milleti kışkırtmaktır. Bu yüzden, insanların dikkat çekici ortaklaşmacı kabiliyetleri aslen yerel grup-içi iletişimler için evrimleşmiş gibi görünmektedir. Belki de ironik olarak, ortaklaşmacılıktaki bu grup ruhu bugün dünyadaki savaşın ve sıkıntmnın da temel sebebidir. Çözüm -ki bunu söylemesi yapmasından daha kolay
dir- grubu tanmlayan yeni yollar bulmaktadır.
Ben bir işte nasıl başarılı olacağımı düşünmem. O işe neler engel olur diye düşünürüm. Engelleri kaldırdım mı iş kendi kendine yürür. ATATÜRK.
Sayfa 53Kitabı okuyor
Öyle bir hale gelmişiz ki, gerçek "canlı hayat" bize adeta bir iş, bir ödev gibi görünüyor, onu kitaptan öğrenmeyi yeğliyoruz.
Sünnete İttibaya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurdu;
“Besmele ile başlanmayan her önemli iş sonuçsuz kalır.”
(Münavî, Feyzu’l-Kadir, V/13.)
Bir başkasına bağlı yaşamak yürekler acısı ve belalı bir şeydir. Kendimiz ki en iyi, en emin sığınağımız odur; -kendimiz bile güvenilir değiliz yeterince. Kendimi hem yürekçe -asıl iş yürekli olmakta çünkü-, hem varlıkça öyle hazırlıyorum ki, başka her şeyimi yitirdiğim zaman kendimle yetinmesini bileyim.
Ensesi kalınların kurduğu örgütlerde tatlılıkla iş yapılmaz.
Sayfa 29Kitabı okudu
Sünneti İttiba'ya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurdu;
“Besmele ile başlanmayan her önemli iş sonuçsuz kalır.”
(Münavî, Feyzu’l-Kadir, V/13.)
Sünneti İttiba'ya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurdu;
“Besmele ile başlanmayan her önemli iş sonuçsuz kalır.”
(Münavî, Feyzu’l-Kadir, V/13.)
Sünneti İttiba' ya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurdu;
“Besmele ile başlanmayan her önemli iş sonuçsuz kalır.”
(Münavî, Feyzu’l-Kadir, V/13.)
Sünneti İttiba'ya Niyet
![Selîm Gök[h]an](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1266784_1714449424_K9hZo.jpg){kind=small}
Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurdu;
“Besmele ile başlanmayan her önemli iş sonuçsuz kalır.”
(Münavî, Feyzu’l-Kadir, V/13.)
Sünnete İttibaya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ şöyle buyurdu;
“Besmele ile başlanmayan her önemli iş sonuçsuz kalır.”
(Münavî, Feyzu’l-Kadir, V/13.)
Biz qəribə bir dünyada doğuluruq.Uşaqlıqdan valideynlərin,daha sonra yaşadığımız cəmiyyətin şərti reflekslərini qəbul edir və lokal qanunlar və ənənələr ilə tərbiyə alırıq.Tərbiyə bizi cəmiyyətə uyğun,yararlı və heç bir qanunu pozmayan,sözə baxan fərdə çevirmək üçündür.Amma "sözə baxan" insanlar heç vaxt söz sahibi olmur və ömürlərinin sonuna kimi başqalarının dediyi sözlərə baxır və onlara görə hərəkət edir.Məktəb bizi daha da sistemə yararlı edir.Biz artıq nəinki müəllimi dinləyirik,hətta onu təkrarlamalı oluruq.O necə deyibsə elə də cavab verməli,o necə danışıbsa elə də biz mətni danışmalıyıq.Artıq biz sistemin idarə etdiyi və sistemə bizi idarə etməkdə yardımçı şəxslərə çevrilirik.İşə başlayanda isə biz sistemin çarxlarından biri oluruq.
