Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Sevmek güzel şey, sevilmek ise bambaşka...
Diline , anlatım tarzına , kullandığı kelimelere istesem de diyecek bir şey bulamam ki buna kelime dağarcığım da yetmez zaten. Kendisi döneminin en iyi yazarlarından( bence ) ki günümüzde bile okunan eserleri, insanlarda farklı duygular uyandırıyor ve farklı izlenimler bırakıyor. Günümüzde istisnasız çoğu insanın Sabahattin Ali'nin mutlaka bir eserini okuduğunu düşünüyorum.
Bu eserde karşımıza çıkan Sabahattin Ali'nin 13 yıl boyunca eşine ve kızına yazdığı duygu dolu mektuplar ve Sabahattin Ali'nin sonsuz sevgisi oldu. Çok mektubunu okuduğumda kapaktaki aile fotoğrafına dönüp dönüp baktım. Gerçekten de o kelimelere dökülen sevginin o aile fotoğrafında yaşadığını gördüm. Hem hüzünlendiren hem de dile getirilen sevgi karşısında hayrete düştüğüm bir okuma oldu. Mektuplar gerçekten içten ve samimi duygularla yazılmış olduğu için okuması çok daha güzel oldu. Ama en çok etkilendiğim ve hoşuma giden noktalardan biri de Sabahattin Ali'nin kullanmış olduğu sevgi sözcükleri ve hitaplar oldu. Mektupların başındaki hitap sözcüklerini okurken ister istemez o hitapların canlı bir şekilde söylendiğini hayal etmiş olabilirim belki de.
Her anlamı ile güzel olsa da sonlara doğru durumun vahimleşmesiyle içimi bir hüzün yokladı.
Bu kısacık ömrüne bu kadar güzel şeyler sığdıran bir adamın eğer mümkün olsaydı daha uzun bir ömre neler sığdırabileceğini aklım almıyor inanın ki
Herkesin içini yumuşacık edecek sımsıcak bir sevgi...
Okunması gereken kitaplardan.
Güzel okumalar dileğiyle...
“Aylar, yıllar, mevsimler geçti. Ben istisnasız tek bir zaman diliminde kaldım.”
Herkese merhaba
Bugün @metehanasaf tarafından yazılan @lunayayinlari tarafından basılan Aralık eserimizin incelemesi için geldim.
Kısacık olmasına rağmen sizi duygudan duyguya sürükleyecek bir intikam kitabı okumaya ne dersiniz?
Sıcacık, aşk ve samimiyet dolu
Sibel Kayalı Türker'in okuduğum ilk kitabı. Kitap; 2012 yılında Duygu Asena Roman ödülü, 2013 yılında Yunus Nadi Roman Ödülü ve 2013 yılında Tepeyran Roman Ödülüne layık görülmüş.
Kitap, iki kadının tanışıp dost olmalarını; hayat, sevgi, ölüm, kadın olmak gibi hayata dair çeşitli konuları irdelemelerini anlatır. Aslında eser melankolik bir eserdir. Ancak yazarın karakterlerin üzerinde durduğu, tartıştığı konuları esprili bir dil ile sunması bu melankolikliğe çok da kapılmamanızı sağlar. Benim severek okuduğum bir eser oldu.
Kitabın arka kapağında yazan satırlar da çok hoşuma gittiği için paylaşmak istedim.
"Hey kadınlar! Akşamın bu saatinde, bir yer altı treninin içinde aslında birer aşk yolcusu olduğunuzu bilmiyor muydunuz? Hepimiz, istisnasız hepimiz biraz dövülüp ezileceğiz. Yolculuğumuz bittiğinde ise bu akşam treninden kozayı delip çıkan kelebekler gibi mutlu ve özgür ve bilmiş ve tükenmiş ama hayatta kalarak yerüstünün ışıklarına doğru aceleyle uçuşarak çıkıp gideceğiz. Nereye mi ey kadınlar! Karanlık inlerimize tabii ki."
Sabahattin Ali, her şeyden önce Anadolu insanını tanımış, onu sevmiş ve onu yazmış bir yazarımızdır. İstisnasız neredeyse bütün eserlerinde Anadolu insanının fakirliği, çektikleri, kültürümüz ve toplumumuzda ki sarpa saran yönleri, ama her daim de mücadelesini yazmıştır.
Dili oldukça sade ve akıcıdır. Bundan da önemlisi karakterlerin "senden benden" olduğunu da mutlaka okuyucuya hissettirir.
Sırça köşk kitabı da yine bu kitaplardan biri olup içeriği birbirinden etkileyici öykülerle doludur. Bununla beraber Sabahattin Ali'nin ömrünün son dönemlerine doğru yazdığı için düşüncelerinin de iyice kesinleştiği görülür. Zirâ kitaba ismini veren "Sırça Köşk" öyküsü resmen düşüncelerinin de manifestosudur.
Gittiğim Her Yerde Çiçek Açacağım, yazarımız Ali Bayam'dan okumuş olduğum ikinci eser.
Yine deneme türünde yazılmış, sohbet tadında, yazarlardan ve şairlerden alıntılar bulunuyor.
Yalnızlık iyi midir kötü mü? Yalnızlık kendi tercihimiz olduğu zaman ilaç gibi gelir. Yalnız bırakılmak zorunda kalınınca, istemsizce hüzünlendirir,
Birkaç hafta önce okuduğum kitabın incelemesini henüz yapabilme fırsatı buldum. Daha öncesinde okuduğum Uygulamalı Dört Anlaşma isimli kitabın incelemesinde bahsettiğim o “ilk kitap” işte şu an incelediğim “Dört Anlaşma” isimli bu kitap oluyor. Şimdi sizlere kitaba adını veren bu dört anlaşmadan bahsetmek istiyorum.
*****
1-) Kullandığın
Duygularımı nasıl anlatsam, incelemeye tam olarak nasıl başlasam bilmiyorum. Bildiğim şey bu kitabı okuduğum 16 gün boyunca girdiğim duygu halleri. Her hikayesi o kadar duygusal ve o kadar üzücü bitti ki, içime her bir hikayeden sonra keder oturdu. Her biri ayrı bir roman konusuydu, istisnasız her biri. Bazen otobüste okurken hikayenin sonunda durup camdan dışarıyı izlediğimi, sadece hikayenin sonuna odaklanıp düşündüğümü hatırlıyorum. Belki de şaşkınlığımı, garip tavırlarımı fark eden bile olmuştur, bilmiyorum. Bazen kendi yatağımda okurken çığlık attığım yerler oldu. Bazen yeni hikayeye geçemedim, okuduğumu sindiremeden diğerini okuyamadım. Bazen sadece boşluğa doğru baktım, düşündüm, derin bir nefes aldım öyle devam ettim. Belki ben çok duygusalımdır, belki siz okuduğunuzda böyle hissetmezsiniz bunu da bilmiyorum, tek bildiğim okurken gerçekten acıyı da, ızdırabı da, şaşkınlığı da, aşkı da, aşk acısını da en derinine kadar hissetmiş olmam. Üstelik yazar en başta bir semti, o semtin insanlarını anlatacağını, gerçek olduklarını ama bir süre sonra kendisinin de gerçeklik algısını kaybedip anlattıklarının doğru olup olmamasını ayırt edememesi , bunu itiraf edip aslında anlatmak istediğinin hikayelere kazınmış acıları göstermek, onları hissettirmek olması beni çok etkiledi. Özellikle bazı hikayeler vardı ki gerçekten insana nefes dahi aldırmayacak derecedeydi. Ah ah.. Allah hiçbirimize böyle acılar vermesin, acısı olanın acısına da derman versin.
İyiki kalemiyle bu kitapla tanıştım
Tarık Tufan
Tarık Tufan'ın. Kendisini de, kaleminide çok sevdim
Duygularımı nasıl anlatsam, incelemeye tam olarak nasıl başlasam bilmiyorum. Bildiğim şey bu kitabı okuduğum 16 gün boyunca girdiğim duygu halleri. Her hikayesi o kadar duygusal ve o kadar üzücü bitti ki, içime her bir hikayeden sonra keder oturdu. Her biri ayrı bir roman konusuydu, istisnasız her biri. Bazen otobüste okurken hikayenin sonunda
İki yaşındaki kızlarının lösemi olduğunu öğrenen aile tedavi arayışına giriyor. En uygun naklin doku uyumunun fazla olan kardeşten olabileceğini öğrenince tam doku uyumunda olduğunu onaylanan bir embriyo üretiliyor. Tedbir olsun diye anne yapay döllenme hormonları alarak o embriyoya gebe kalıyor. Anna bebek doğumundan saatler sonra ablasının ilk
