Zamansız 365. Gün & Kitap Okuyan Peri
Şu hayattan öğrendiğim bir ders varsa o da asla "asla" dememek gerektiğiymiş. Bundan tam bir sene evvel "ben asla şöyle böyle yapmam !" tadında sert cümleler kuran biriydim. Sonra hayat bana kurduğum cümleler kadar sert bir tokat vurdu...ve bu hayatım boyunca yediğim en güzel dayaktı oldu.
- 26 MART 2023 / Akşam Saatleri
Anılar ve Günlük Şeyler
Merhaba sevgili. Nasıl olduğunu sorarak başlamak istiyorum. Kaç defa nasılsın sorusunu sorduğumu bilmiyorum ama hiçbirinde de cevap alamadığımı çok iyi biliyorum. Bugün sana çok küçük bir anımızdan bahsetmek istiyorum. Ramazan ayındaydık ve yine yürümüştük. Hatırlarsan yürüyüşlerimiz Ramazan ayının sonuna doğru başlamıştı. Eminim çok güzel bir
İbrahim'e Mektuplar 4
11 Şubat 2024 /Pazar günü
Yarın okul var. Saat 17:36. Hatırşinas'tayım. En sevdiğim hava: güneş çoktan bulutların arkasında kaybolmuş. Kartal tarafı gri bulutlarla dolu. Yağmur yağacak belli ki. Hatırşinas'ın bahçesinde önümde üç dört kitap-yeni bir tevbe saati- çay-üşüme hissi-hepimiz bir aradayız. Bulak günlerdir yok. la Marine
İnsanlar çok kırıcı.
İnsanlar o kadar kötü pencereden bakıyor ki herkesi kendi gibi sanıyor herkes çiçeğini köküne bakıyor içine açan yapraklarına bakan yok yorum yapamıyorum insanlara artık nasıl yaklaşılır bilmiyorum ve yoruldum
İyi geceler 🌙
BOŞANMAK
Ben 20 yıldır eşinden ayrılmış bir bayanım.
Neden mi ayrıldım?
İşte sorun burada...
Ben bunu ne eşime, ne aileme 20 yıldır anlatamadım.
"Kelebek konsa ezilecektim; bilemezsiniz, kimsesiz ve çaresizim. Bir mucize bekledim, gelmedi. Kötü bir rüyadır, gelip geçer sandım, geçmedi. Önce fil gibi bir ağırlık çöktü üzerime; sonra ebedi bir mide bulantısı… Bak derinime, o ağırlık hâlâ içimde. İn süveyda gecelerime, canımın canıma ağır geldiği geceler hâlâ ezberimde. Nasıl anlatsam, nasıl söylesem. Geçer sandım, geçmedi. Sağır olsam, tanımasam hiçbir sesi, biter sandım bitmedi. Gökyüzünde süzülüp geçen bir hayata sığınsam diner sandım, dinmedi. Uçaklar indi, kuşlar uçtu, insanlar gitti ve ben kaldım. Aç ellerini, kan değil ellerinden akan, gözyaşı! Söyle şimdi, nasıl iyileştireceksin yaranın üzerine açtığın bu yarayı? Konuş! Nasıl durduracaksın susturduğum nasırlı bu iltihabı? Bak bana, kanıyorum! Yaklaş! Cayır cayır yanıyorum. Duy sesimi o akşam bağırmadım, şimdi avazım çıktığı kadar bağırıyorum. O akşam koşamadım, şimdi koşabildiğim kadar koşuyorum. Dur! Konuşma. Gırtlağıma karabasanlar çöktü gene! Bin bir canavar çökecek sanki üzerime. Bilmiyorsun, hiçbir savaştan korkmadığım kadar korkuyorum sırtımı her duvara döndüğümde. İçimde fırtınalar vardı, dindirmiştin. En büyük yaram, canımın derinine uzanan bir ağrıydı, iyi gelmiştin. Bedenime inat ellerim tertemizdi, sevmiştin! Sabun bile tenimi yakarken, sen benim tenime tenini eklemiştin. Nefesim tükendi. Kaçar giderim sandım, kaçamadım. Birini sevsem, sevilirim sandım, yanıldım. Yağmurda yıkansam, arınırım sandım, arınamadım. Boşver, kaç git. Ben hâlâ, kirli bir gecenin arta kalan eseriyim."
İç dökme
Kendimi olmak istediğim insandan çok uzak hissediyorum. Olmak istediğim kişi kim onu da tam olarak bilmiyorum ama sürekli mutlu ve tatmin olmam için ona ulaşmamın gerekli olduğuna inanmış halde buluyorum kendimi. O kişi olmak için bir şeyler yapmam gerektiğinin farkında olmakla beraber nerden başlayacağımı bilmiyorum. Bu belirsizlik beni bir
""Kelebek konsa ezilecektim; bilemezsin, kimsesiz ve çaresizdim. Bir mucize bekledim, gelmedi. Kötü bir rüyadır, gelip geçer sandım, geçmedi. Önce fil gibi bir ağırlık çöktü üzerime; sonra ebedi bir mide bulantısı… Bak derinime, o ağırlık hala içimde. İn süveyda gecelerime, canımın canıma ağır geldiği geceler hala ezberimde.
Nasıl
Kendime Not:
Kendime not:
Uzun zamandır z raporu alıyorum hayatıma dair. Saçmalamadan, sakince düşünerek. Kafamda, beyinimde oturmamış bazı şeyleri yerlerine oturturuyorum tek tek sırayla... Kendimi de gördüm diğerlerini de.
Bir zamanlar çok seviyorum dediğim insanların instagram kullanıcısı olduğunu gördüm. Engelledim , engellendim. Silindim. Sildim. Kötü ben oldum. Gerçek yüzlerini görüp uzaklaştığım insanlar tarafından, 'sen çok değiştin' laflarını duydum. Aslında değişmedim akıllandım. Menfaatini beslemediğim insanlar tarafından herşey oldum. Ama ne olmadım? Kimsenin canını bilerek acıtan biri olmadım. Yalan, sahte, iki yüzlü ilişkiler kurmadım. Sevgim o kadar büyük ki karşımdakinin bunu kaldıramayacak kadar korkak olduğunu bildiğim için taşın altına elimi koyan ben oldum. Varsın giden sen oldun desinler. Ama korkak olmadım, cesurca elimi tutan hiç kimsenin elini bilerek bırakmadım. Kimseyle yarışmadım herkes galip gelsin istedim. Bazen yarışmak istediğim insanlar da oldu, yarışamadığım...
bazı şeyleri fark etmek için zaman gerekiyormuş bunu anladım. Kaynayan suda suretini doğru görememek gibi bir şey bu. Suyun durulması lazımmış. Hiçbir pişmanlığım yok yaşadıklarıma dair. Yaşamak istemediklerim ders oldu sadece.
Şimdi biraz kendim olup deli deli konuşmak istiyorum.
Yaptıklarımdan pişman değilim, aklım hala yapamadıklarımda. 😂 Tamam burası şakaydı.
Gece diye böyle hissediyorsun sabah unutacaksın. İyi geceler tavan . 😂
A. Karaçay
Sevgi eylemine alıştırın kendinizi, çünkü bu ruhu tutuşturur ve eritir.
BİR SEVGİ EYLEMİYLE HARCANMAMIŞ
BİR GÜN KAYBEDİLMİŞ BİR GÜNDÜR
Sevmek için o kadar fırsatımız olmasına karşın dünyada o kadar az sevgi vardır ki. İnsanlar yalnız ağlamakta, yalnız ölmekteler. Çocuklara kötü muamele edilmekte, yaşlılar son günlerini sevecenlik ve sevgiden uzak geçirmektedirler. Sevgi gösterisine bu kadar çok ihtiyaç olan bir