Yaşamda anlam bulmanın ikinci yolu, bir şey -iyilik, doğruluk, güzellik gibi- yaşamak, doğayı ve kültürü yaşamak, son ve bir o kadar önemlisi de olanca eşsizliğiyle bir insanı yaşamaktır. Yani onu sevmektir.
•“Bize gerekli olan yalansız bir iyilik, incitmeyen güzellik, güler yüzlü doğruluk.” demiş Şükrü Erbaş
Güzellik, iyilik, doğruluk, dürüstlük elimize ancak bir bedel karşılığı geçebiliyor.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Mutluluk unutulur. İyilik iz bırakmaz. Doğruluk tesirsizdir. Samimiyet hissedilmez. Merhamet ters teper. Güzellik beyhudedir. Cömertlik alelade bir ödeve dönüşür. Fakat gençlik… kıymetini ancak onu yitirdiğimizde idrak ettiğimiz hazine.
Sayfa 125Kitabı okuyor
Toparlanış!..
~~~
İslâm Dünyasının kendisini toparlamasına hâlâ imkân ve fırsatlar mevcuttur. Şuurlu kesimlerde umutlar en keskin şekilde bilenmiştir. Delicesine değil ama yiğitcesine atılımlara zafer kapıları ardına kadar açıktır. Tarihin kötülük gücü, birikimini bütünleyemeden, iyilik, doğruluk, güzellik ruhunun temellerini yenilemek, yeniden onarmak ve sağlamlaştırmak olağan dışı değildir.
~~~
Sayfa 93Kitabı okudu
Sevgilerimizi söyleyemez olduk
Göremez olduk nice güzellikleri
Yalanı öğrendik
Utanmayı öğrendik
İnandık sonraları
Bütün yaratıklardan üstün olduğumuza
Büyük zekâmız
Önce kafesi, zinciri, zulmü icat etti
İyilik, güzellik ve doğruluk adına
Hiçbir şey kalmadı inandığımız
Aradan bin yıllar geçip
Atom parçalanıncaya kadar
Zaten paramparça olmuştu insanlığımız..
Sayfa 97 - Everest YayınlarıKitabı yarım bıraktı
