Ey Yüce Allah'ım! Gönül kuşkularından, perişan düşüncelerden, kabir acılarından ve azabından Sana sığınırım. Ey Rabbim, geceyle gündüzün her türlü fitnesinden, esen yellerin getireceği fenalıklarindan, zamanın ard arda gelen belâlarından ben Sana sığınıyorum.
Sayfa 310Kitabı okudu
Kabir var, hiç kimse inkâr edemez.
Herkes, ister istemez oraya girecek.
Yine birgün analım, teneşire konulunca bize diyecekler ki:
'O kuvvetli bedenine ne oldu, ne kadar zayıfsın! Hani konuşan dillerin, ne kadar sessizsin! O arkadaşların nerede, ne kadar yalnızsın!'
Yine bir gün gelir, tabut üzerinde çaresizce şöyle figân ederiz:
'Ey kardeşlerim! Ey ailem! Ey naaşımı taşıyanlar! Dünya hayatı beni aldattığı gibi sizi de aldatmasın! Benimle oynadığı gibi sizinle de oynamasın!'
Yine bir gün gelir, kabre konuluruz da kabir şöyle der:
'Ben karanlıklar eviyim, ben kimsesizlik yurduyum. Sen, benim bu vasıflarımı unutmuştun, şimdi hatırla!'
Son nefeste imanla ölen günahkâr Müslüman’ların kabir azabı, arkalarından gelen dualar ve çeşitli hayırlarla sürekli hafifler ve zamanla sona erer. Kâfirlere, münâfıklara ve ateistlere arkalarından dua etmek haram olduğundan, onlara hiçbir sevap gitmez ve kabir azapları da hiç hafiflemez.
Sayfa 64 - www.tomorhoca.com Adapazarı 2022, 8. BaskıKitabı okudu
Ecel ve kabir insanı beklediği gibi cennet ve cehennem de insanı bekliyor ve gözlüyor.
"Allah'ım! Acizlikten, tembellikten, korkaklıktan, ihtiyarlayıp ele avuca düşmekten ve cimrilikten sana sığınırım. Kabir azâbından sana sığınırım. Hayat ve ölüm fitnesinden sana sığınırım.”
"Mülk elinde olan Allah ne yücedir."
Ebü'd-Derdâ (r.a) şöyle demiştir: "Ölüleri andığında kendini de onlardan biri olarak say."
Sayfa 28
Ne çok yokuşu vardı insanın...
Ölüm ve zorluğu...Kabir ve yalnızlığı...Münker Nekir sorgusu, terazinin hafifliği, sıratın kayganlığı...Ne zor işti bunlar. Ama bu zorlukların ötesinde güvendikleri tek gerçek Yaratıcının Rahmetiydi.
Sayfa 380 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
"Ey nefsim! Deme, "Zaman değişmiş, asır başkalaşmış. Herkes dünyaya dalmış, hayata perestiş eder, derd-i maişetle sarhoştur." Çünkü ölüm değişmiyor. Firak, bekaya kalb olup başkalaşmıyor. Acz-i beşerî, fakr-ı insanî değişmiyor, ziyadeleşiyor. Beşer yolculuğu kesilmiyor, sür'at peydâ ediyor."
"Hem deme, "Ben de herkes gibiyim." Çünkü herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder. Herkesle musibette beraber olmak demek olan teselli ise, kabrin öbür tarafında pek esassızdır."(1)
Bir ölü kabre konulup üzerine toprak atılmağa başlandığı vakit kabir ona şöyle seslenir:
“Sen benim sırtımda gezip ferahlanırdın. Bugün ise benim içimde mahzun olursun."
Sayfa 35 - kitabı okuyunca etkilenmemek elde değil.Kitabı okudu
