Hassas olmayan insanlar için yaşam daha kolay, düz bir çizgi üzerinde yaşayıp gidebiliyorlar, daha az sorgulayarak. Ama hassas insanlar için, her detay bir hüzün sebebi haline gelebiliyor. Sanki başka bir gezegenden acı çekmek için dünyaya gönderilmişler gibi düşünüyorum bazen hassas insanları.
Kader Özer tekrar paylaştı.
"Çocukluk yıllarına ait yaşanmışlıklar, insan ruhunda çoğu kez ömür boyu kapanmayan derin yara izleri açıyor."
Sayfa 87 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni ,daha kimler anlamadı.
"Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. Tedirgin etme beni. Bu sefer geride bir şey bırakmadım.Tasımı tarağımı topladım geldim. Neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. Beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim."
Belki de tükenmişimdir.Bir şeyler yapacak,bir şeyler için uğraşacak çabayı kendimde bulamıyorumdur.Benim de emek vermeden güzel giden şeylere ihtiyacım vardır.Hep ben yorulmak istemiyorumdur.İnancımı yeniden kazanmaya ihtiyacım vardır.Beni bana geri vermek istiyorumdur.
En güzel reçeteyi Sait Faik yazmış: " Tek ihtiyacım olan şey ; bir deniz kıyısında sabaha kadar oturup, olan biteni gözden geçirdikten sonra kafasında her şey i aşmış bir insan olarak kalkıp gitmek."
Erkek arkadaşı Kırmızı'dan bu lafları duydukça tüyleri ürperdi.Ne demekti birisinin her şeyi olmak, hayatına anlam katmak,onsuz hiç olmak? Kırmızı'nın ona yüklediği yük çok çok ağırdı, altında ezilmiş hissetti kendini. O kendi varlığının anlamını bile çözememişken, nasıl bir başkasının yaşamının anlamı olabilirdi ki?
Sayfa 257Kitabı okudu
Belki de insanlar, başlarını yukarı kaldırıp da aya bakmak akıllarına gelmediği,onu seyretmeyip zihinlerini dünyanın oyalayıcı işlerine taktıkları için mutsuzdur.Kim bilir?