Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Şu hayatın adaletsizliğine bir türlü alışamıyorum. Benim yaşayıp yaşamamam değil mesele. İnsan olmanın en önemli yanı değil miydi başkalarının duygularına ortak olabilmek? Peki ya başkalarının ne yaşadığını anlayamayanlar insan mı, hatalı üretim mi yoksa? Yahut koşulların getirdiği bir sonuç mu? Nasrettin Hoca diyordu ya "bana doktor değil,
Yapamıyorum. İçimde fırtınalar koparken bile nefret dolu sözler dökemiyorum ortalığa. Minik bir ruhun ne kadar acı çektiğini duyduğumda/ gördüğümde ruhumun en kırılmaz sandığım yerleri paramparça oluyor da yine de kalkıp bir başkasına ucu dokunacak bir şeyler söylemek gelmiyor içimden. Küfretmek mi? Ne faydası var? Lanetlemek mi? Ne işe yarıyor?
Merhaba kitapsever dostlar sizlere çok acayip bir kitabın yorumuyla geldim.
UYARI:Argo, şiddet ve cinsel içerik içerir.
Öncelikle yazarın hayat hikayesiyle başlamak istiyorum yorumuma ve gerçekten yazarın hayatı bu kitap gibi bir hayli ilginç. Anthony Burgess'a ameliyat edilemez bir beyin tümörü teşhisi konulur ve eşinin geçimini sağlamak üzere
Kitap kadın cinayetlerini, töre cinayetlerini birkaç öykü ile parçalara ayırmış ve her öykünün sonunda sosyal medya yorumları yer almış bu yönden ilginç olmuş ve yazar yorum yapmamızı istemiş aslında bizlere binevi kapıyı açık bırakmış zevk alarak okudum ama olmazsa olmaz çok iyidi vs. diyemeyeceğim ve sadece kadın değil erkeklere de şiddet var artık günümüzde buda sadece fiziksel değil psikolojik şiddet vs. yazarla burda görüş ayrılığım oldu.
KADINA VE ERKEĞE ŞİDDETE HAYIR !
173 syf.
9/10 puan verdi
Tam da 25 Kasım "Kadına Şiddete Hayır" sözlerine denk geldi Kabuk kitabını okumam. Kendi kabuğuna çekilen, yarası kabuk bağlayan, kabuğundan kendi zırhını yapmış onlarca kadından üçünün hikayesini anlatıyordu. Anneanne, anne ve kızı. Üç kuşak. Son dönem okuduğum çocuk gelişim kitaplarının hepsinde çocukluktan miras kalanlarla şekillenir yetişkinliğimiz diyordu. Nasılsa annelerimiz babalarımız, biz de kendimizi aynı halde buluveririz. Kabuk da bu verinin hayat bulmuş haliydi sanki. Sabiha, Sezin ve Füsun... Üçünün de hikayesine sıra sıra yer vermiş Zeynep Kaçar. Hepsinin yaşadıklarını en derinden hissettirmeyi başarmış. Okuduğum satırlar, zaman zaman boğazımda düğüm zaman zaman gözümde yaş oldu. En çok Sezin'den etkilendim. Belki iki kız annesi olduğumdan.
Kitabın diline değinmeden olmaz tabi. Yorumun hakkı verilmemiş olur. Öyle beğendim ki. Ara ara durup bitmesin istedim hem de meraktan tekrar kayboldum sayfalar arasında. Bitirdiğimde Ayfer Tunç ve Didem Madak kitaplarımın yanına koydum. Çok güzel bir üçlü oldular. Kitaplığımın kalbi tam orada olacak bundan böyle.
Aziz Nesin kendine has akıcı ve eğlenceli üslubuyla bu kez futbol camiasını hicvetmiş. Yozlaşmış ahlak değerlerini topa tutmuş. Ama sonunda (spoiler) çok sevdiğimiz Sait, Sevim’e tekmeyi basmasaymış daha güzel olurmuş. Daha medeni bir şekilde de terk edebilirdi sonuçta, kadına şiddete hayır.
Evlilik Mahkumları
Toplumsallasma
Evlilik meslegine dogru
Ev kadini
Analik
Aile ve
Daha iyi yarım insanlar mı?
Yoksa butun insanlar mı?
Basliklari altinda dolu dolu bir kitap.
Kadının hayatın her alaninda yaşadıklarını örneklendirip, başka kaynaklardan da yararlanarak gayet anlaşılır bir dille sunuyor yazar bize bu kitabi. Feminist yazın icin
Yazarın daha önce üç kitabını okumuştum, harika değildi ama böyle vahşi de değildi. İlk kez bu tarz bir kitap okudum, bundan sonra yazarın herhangi bir kitabını okumayı düşünmüyorum.
Okuduğum hiçbir incelemeyi beğenmedim çünkü spoiler doluydu, genel olarak yere göğe sığdırılamayan bir kitaptı ama sonundaki “sürpriz” vurgusu çok kolay anlaşılabilen bir durum. Kadına şiddete hayır diyoruz kadınları işkenceyle öldürmeyi anlatan bir kitabı göklere çıkarıyoruz, katilin çocukluğuna bakıp neredeyse katil haklı diyecek insanlar var! Hatta kitabı okuyanlardan birisi “öldürme isteğim geldi” demiş! Daha ne diyeyim!!! Herkes öve öve bitirememiş, vahşetten neden bu kadar hoşlanıyoruz aklım almıyor!
Böyle bir kurguyu tasarlayan yazar normal bir ruh haline sahip olamaz, bu tarz kitapları okumak da insandaki saldırganlık içgüdüsünü tetikler. Keşke bu konuda daha bilinçli olsak; cinayetler, şiddet olayları, saldırganlıklar neden artıyor diye klavye kahramanlığı (!) yapacağımıza bu tarz kitapları okumasak. Mesela her şeye yasak koyacağımıza bu tür kitaplara bir sınır getirsek!
Kitap işkenceyle cinayet işleyen bir ruh hastasını anlatıyor, akıcı ama sonu asla şaşırtmıyor. (Sırf akıcılığı için puan verdim.)
Marc hakkındaki her şey en başından o kadar belli ki! Okumanızı tavsiye etmem hele yetişkin olmayan birinin okumasını asla tavsiye etmem. Öncelikle çocuğunuzun veya öğrencinizin sonra kendinizin bu kitabı okumamanızı tavsiye ederim.
