Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
192 syf.
8/10 puan verdi
camus'nun l'etranger adlı romanına tematik açıdan benzediği için bazıları tarafından büyük roman sayılmayan ama eleştirmenlerce hemfikir olunduğu üzere türk romanının en iyi on yapıtından biri. hatta türk edebiyatının avrupa edebiyatı seviyesindeki nadir klasiklerinden biri.
evet, yabancı ile aylak adam arasında tematik açıdan benzerlik mevcut; ikisi de yabancılaşma teması üstüne kurulu, ama ötesi yok. kaldı ki yabancı romanı da kafka romanlarına (dava, şato, dönüşüm) oldukça benziyor; en azından kahramanlar açısından. kafka'nın gregor samsa, k ve josef k karakterleri ile mersault arasında çok az fark var. ama aylak adam'daki c ile saydıklarım arasında çok büyük farklar var. bir kere c karakteri oldukça nüktedan ve çapkın. oysa gregor samsa, k, josef k ve mersault alakasız.
yani olaya tematik benzerlikten değil, daha geniş çerçeveden/perspektiften bakmak gerekir. sadece umursamaz yanı benziyor diye aylak adam gibi bir başyapıtı bitirmek kolay değil. bir kere herşeyden önce dünyada çok az roman yakalayabilir aylak adam'ın mizahını. oysa yabancı romanının mizahla alakası yoktur.
edit: ha bu yetmedi bir de yusuf atılgan'a laf atmalar falan hem de anayurt oteli'nden bihaber yazarlar tarafından. şaka mısınız lan ! hakan günday'mış, ona gelene kadar onlarca adam var türk edebiyatında. hele bi soluklan yiğenim derler adama.
edit 2 : bir de bazı yanlışları düzeltmekte fayda var:
1- albert camus'un değil, albert camus'nun diye yazılır.
2- nobel edebiyat ödülü tek bir kitaba değil yazarın tüm eserlerine verilir. yani camus, yabancı adlı romanla değil, tüm eserleri için nobel ödülü almıştır.
1k Bursa 47. Kez Toplandı
Geleneksel hale gelen "Ramazan" ayına denk gelen buluşmamızı bu yıl da 16 Nisan akşamı iftarlı / yemekli olarak gerçekleştirdik.
Buluşmanın oldukça kalabalık olmasından sebep akıllarda acaba her buluşma yemekli, kekli börekli bir konsepte mi dönüşse sorusu belirse de şimdilik yanıp sönen bir fikir olarak kaldı.
Bu ay Çin topraklarına
Aylak Adam - ilgilisine.
Bizim edebiyatımızda modernist romanın ilk örneği diyebileceğimiz eser Aylak Adam… Yusuf Atılgan Aylak Adam romanında kullandığı anlatım teknikleri bakımından romana üst düzey bir kimlik kazandırır. Aylak Adam kış, ilkbahar, yaz ve güz olmak üzere 4 bölümden meydana gelir. Atılgan’ın eserlerinde yalnızlık, yabancılaşma, kötümserlik, intihar,
Tüm kitapsever dostlarıma mutlu akşamlar kitaplarla güzelleşen vakitler diliyorum.
Son zamanlarda okuduğum en iyi varoluşsal, realist ve yalnızlık psikolojisinin derinlemesine irdelendiği bir eserin paylaşımı ile geldim.
Yalın anlatımı ile kısa bir roman.
Tutunamayan ana karakterin adı yok, kimsesi yok, yiyeceği yok, işi yok, parası yok. Aylardır kirasını ödeyemediği bir evde, kirlilik ve bakımsızlık içerisinde yaşıyor. Ve bunlara rağmen kendisini ay ile özdeştirmesi bana bir hayli ilginç geldi doğrusu.
Anlatım, ben dili ile. Baş karakter kendini o an çemberinde anlatıyor. Öncesi yok, sonrası yok. "Neden bu hale düştü, sonrasında ne olacak" sorukarı aklımıza gelse de cevap bulamıyoruz. Anlatımdan yazar olduğunu anladığımız şahsın sadece iki gününe konuk oluyoruz. Hezeyanlı uykuları, açlıkla ve duygusal iniş çıkışlarla geçen iki gününe.
Oblamov 'un tembelliği ve boşvermişliği, Dostoyevski 'nin Yer Altından Notlar, Suç ve Ceza ve Öteki Ben kitaplarının ana karakterlerinin özellikleri ile Anayurt Oteli (Yusuf Atılgan) nin Zebercet'in duygusal hezeyanları, Kafka 'nın Samsa' sına kadar yerli ve yabancı edebi eserlere konu olmuş, tutunamayan pek çok karakterden izler taşıyor.
Okuduğum karakterlerin duygularını anlama ve onlarla bağ kurma noktasında oldukça empatik bir okur olduğumu düşünüyorum. Ama bu kitapta o empatiyi kuramadım, karakterini sevemedim ve onun iki gününe tahammül edemedim. Oblamov da da benzeri duyguları yaşamış bu kitabı sevdiğim gibi o kitabı da sevmiştim.
Benim gibi sizlere de farklı okuma deneyimi sunacak bu kitabı okumanızı öneririm.
“Adalet yaşayanların işine yarar, ölülerin değil.”
Belki de doğru bildiğim yanlıştı.
Dayanılacak gibi değildi bu özgürlük..
Yazarın kalemine hayran kaldım. Almış başını koşan vahşi atlar gibi ününe ne çıkmışsa dinlemeden üstünden geçmiş. Tam bir memleket portresi çizmiş hani şair ressama diyor ya bana mutluluğun resmin çiz.! Yazar mutluluk değil de sana gerçekleri çizeyim demiş:)…”evet gerçekler “ kasabanın orospusu gibidir herkes tanır kimse onla görünmez” bu söz tamda bu kitabın içeriğini anlatır nitelikte. Yazar ahlaki normları yerinden oynatmış Zebercet karakteriyle..Düzen sandığınız düzensizlikten ibaret. Kim bu düzenin kurucusu.?
Yazarları karşılaştırmak yanlış olur belki ama elden olmadan kimlerin kalemine yakın buldum demeden de geçmek istemedim. Yusuf Atılgan sınırları geçecek derece de iyi yazıyor. Kalemin de Rus yazarları, biraz Kafka, biraz da Camusun yabancısını, birazda pessoa gördüm desem de olur. Ama günün sonunda o sadece Yusuf Atılgandı kendine özgün bir kalemi
olduğu kesindi.
Yazarın bir sözüyle bittireyim “ sevgi her şeyi iyi edecek bunu size gösterecem.” … sevginin iyi ettiği doğrudur. Herkes için geçerli mi işte asıl soru bu.!
