İçim de yaz kırıklıkları....
Demek ki ben mutsuzum
Tuhaf bir su içmişim de sanki içim görünüyor
Gözlerim buzdan
İçimde yaz kırıkları.
camdan kalbi binlerce parçaya ayrıldı. ...
Tom sadece on yaşındaydı. Ölüm, korku ve dehşet hakkında çok az şey biliyordu. Ölüm, o altı yaşındayken göçüp giden Büyük-büyükbaba’nın kutusunun içine düşmüş büyük bir akbaba görüntüsüydü; sessiz, içine kapanmış, artık nasıl iyi bir çocuk olunacağını ona söylemeyen, artık politika üzerine özlü yorumlar yapmayan, tabutun içindeki muma benzeyen şekildi. Ölüm onun için, yedi yaşındayken bir sabah uyanıp beşiğine baktığında,
erkekler küçük bir hasır sepetle onu alıp götürmeye gelinceye kadar, kendisine görmeyen, mavi, sabit ve donuk bir ifadeyle bakan küçük kız kardeşiydi. Ölüm, dört hafta sonra kızın yüksek iskemlesinin yanında dururken, onun bir daha gülerek ve ağlayarak asla bunun içinde olamayacağını ve doğduğu için onu bir daha kıskandıramayacağını birden fark etmekti. Ölüm buydu. Ve ölüm, görünmeyen, ağaçların arkasında yürüyen ve duran; bu şehirde, bu sokaklarda son üç yılda bir, iki, üç kadını öldüren; ışıkları zayıf olan bir sürü yere yılda birkaç kez girmek için kırsal kesimde bekleyen Yalnız Adam’dı. Bu Ölüm’dü...
Karahindibalar ...
Kara hindiba çiçeği hemen hemen her yerde gördüğümüz tohumlarının uçuşunu seyrettiğimiz ama mucizesine dikkat etmediğimiz bir çiçektir. Aklı, şuuru ve bilinci olmayan, dış dünyayı bilmesi imkansız olan bu çiçek neslini devam ettirmesi gerektiğini, bunun için rüzgarı kullanması gerektiğini çok iyi biliyor. Rüzgardan tohumlarının zarar görmemesi ve
tıpkı sonbaharda kuru yığınlar üzerine rahatça uzanmış gençlerin dünyanın
ölümünün bir parçası olmaktan mutlu olmaları gibi...
Enno :
* * *
"Bazen Dünya'da görevimi yaparken kendimi yardım çığlığı kimse tarafından duyulmayan, korumaya değer görülmeyen ve herkesin kolayca ayakları altında ezebileceği bi karahindiba gibi hissediyorum."
* * *
Sayfa 61 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Yuvalarında mutsuz çocuklar...
* * *
... /keşke bir salyangoz olsaydım diye düşündüm. O zaman eve gitmem sekiz yıl sürerdi ama kimse bunun için bana kızmazdı.
* * *
Sayfa 47 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Olması gereken aslında dediğin Enno...
Burada, yani dünyada bütün erkekler, neredeyse ellerinde bir futbol topuyla doğuyor, ama bizim orada,Hayalistan'da bu oyunu kimse bilmiyor. Biz tamamen başka oyunlar oynuyorduk. Oyunlarımız kazanmak ve kaybetmekle veya kimin daha iyi olduğuyla ilgili de değil.
Sayfa 44 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Oysa ben hayatım boyunca hep bir şeylerden korkmuştum. Korkulacak bir şey yoksa kendime yeni korkular yaratmış, bu sefer onlardan korkmaya başlamıştım. Ve korktuğum her şey başıma gelmişti. Terk edilmekten korkmuştum, terk edilmiştim. İşsiz kalmaktan korkmuştum işsiz kalmıştım. Milyonda bir görülen hastalıklara yakalanmaktan korkmuştum, milyonda bir görülen hastalığa yakalanmıştım. Yalnız kalmaktan korkmuştum yalnız kalmıştım.
PREBİYOTİKLER
Beyaz hindiba kökü, Kudüs enginarz, karahindiba yeşillikleri, çiğ sarımsak, çiğ pırasa, çiğ veya pişmiş soğan, çiğ Meksika turpu
Kemoterapi, bağırsaklarınızdaki bakteriyel dengeyi bozabilir: mikrofloranızı.
Prebiyotikler, bifidobakteri ve laktobasil gibi probiyotik bakterileri yeni den oluşturarak bu dengeyi tekrar sağlamaya yardımcı olabilir.30 Prebiyotikler, mikrofloramızı geliştirerek kanser hücresi oluşumunu engellemeye yardımcı olabilir.3'· 32 Aynı zamanda kalın bağırsağın pH seviyesini düşürür ve bedenin apoptozla bağlantılı butirat adındaki bir yağ asidi üretimini desteklerler.33 Ha tırlayacağınız gibi, kanserin ayırt edici özelliklerinden biri bu süreci aksatıyor ve bu yüzden ölmesi gereken hücreler hayatta kalmakta ve değişmeye ve bü yümeye devam etmektedir.
Gelişmiş ülkelerde çok geniş alanlar çim bahçelerine dönüştürülmüştür. Hâlbuki bahçeler hem yeşil hem de üretken olabilir. İşte çim bahçenizi yenebilir bir bahçeye dönüştürmek için 10 bitki türü:
kuşotu (serçe dili), karahindiba, aksirken, keçiayağı, kıllı kodim, ernicarotu, aynisefa, kuzukulağı, ıspanak ve ay sarımsağı.
Sayfa 147Kitabı okudu
Benim karahindiba çiçeklerine yaptığım gibi Tanrı da bizim üzerimize nefesini üflemiş, hepimizi bambaşka yerlere, bambaşka hayatlara savurmuştu.
Hiç kimse sormamıştı sen ne istiyorsun diye. (Bütün büyüklerin canı cehenneme!)
Hediye tek bir karahindiba çiçeği olsa bile hiç utanmadan uzatmanın en cesur ve erkekçe tavır olduğuna inanıyorum.
