Geçtiğimiz ay 
Sakarya Kitap Kulübü ile birlikte bir değişiklik yaparak şiir kitabı okuduk. Şiirlerin de üzerine konuşulacak şeyler oluyor fakat biz üzerine konuşmayı değil de şiirleri sesli okumayı ve şiirlerle bütünleşmiş güzel anılarımızı hatırlamayı tercih ettik. Güzel de oldu. Keyifli bir kitap toplantısı gerçekleşti. Canım kulüp
Ahmed Arif’in tek kitabı var, o da bu. Hayattayken kendisine sormuşlar “tek bir kitapla şair olunur mu?” Diye. “Tek bir kitapla peygamber olunuyor, şair neden olmasın?” Diye cevap vermiş. Sözü sanat eyleyip sanatı da hayatına zerk eden kişilere laf sokmak da ne bileyim yani… vermiş olduğu bu zarif ama bir o kadar da derin ve güçlü cevap hem şekil itibariyle hem de bütün itibariyle bende müthiş bir yer etti. Kendisine saygılarımı sunuyorum.
Bir parça şiir paylaşıp gönderiyi tamamlıyorum;
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mı?
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cigaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...
Dağlarına taşlarına bahar gelsin memleketimin. Günümüz gecemiz güzel olsun sevgili kitap kurtları. Sevgiyle kalalım.
Karanfil kokuyor cıgaram...
Okuduğum diğer şiir kitaplarından farklıydı dili ve bir çok dizeyi aslında duymuştum çok çok önce. Bir şarkıdan, bir diziden, bir paylaşımdan, bir duvardan....
Kitabın orijinalinde 19 şiir bulunuyor ama 40. yıl özel basımında ek olarak 
Ahmed Arif 'in önceden başka kitabında olan veya bazı ortamlarda okuduğu şiirler de eklenmiş. Ayrıca 
Cemal Süreya, 
Nedret Gürcan, 
Yılmaz Gruda, 
Veysel Öngören, 
Metin Demirtaş ve 
Adnan Binyazar ' ın yazar hakkında kaleme aldığı yazılar da yer alıyor.
Kitabı okuyana kadar çok fazla abartıldığını düşünürdüm. Maalesef haksız çıktım. Gerçekten şiir okuyorum, seviyorum diyen herkesin okuması gereken bir kitap. Ve Ahmed Arif aslında hepimizin tanıdığı bir insan...
