tebeşirlenmiş yollar, yapraklar çatırdıyor
kâğıt parçaları yırtık
'nerelerden arta kalmış kim bilir?'
resimler gözüküyor
üzerine basıp geçtiğimiz
'gecekondudan geçtiğimiz
kambur
yaralı bir sırt'
Sayfa 9 - Ayyıldız Matbaası - Ankara - 1978, KÖK
akar sesi karanlığın
fitil cam is
toprak dam, loğ
basık
kürt nefesleri
üstü örtülü rahat laflar kalabalığı
çöker akşam
Sayfa 31 - Ayyıldız Matbaası - Ankara - 1978
Olayların çarpıcı hızı, sınanan bu insanların tüm duyumsama ve düşünme yetisini alıp götürmüştü; böylece çoğu karanlığın içinde hareketsiz ve konuşmadan mezarlarının bir ön görüntüsünü izler gibi beklentisiz ve hayata sırtlarını dönmüş oturmaktaydı.
Sayfa 11 - KoridorKitabı okudu
Furkan Gürsu & Karanlığın Esirleri
Merhabalar değerli yazarımız 
Furkan Gürsu 'nun ilk kitabı olan 
Karanlığın Esirleri kitabını okudum ve çok beğendim inceleme yazmamıştım yazmam gerektiğini düşündüm öyle harikulade bir kitabı herkesin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Kitaptan bahsedeyim sizlere .
Kitap üç bölümden ve 183 sayfadan oluşan çok güzel bir kitap .
#Yanan Ruhlar
#Kan Hasadı
#Kutsalların Savaşı
Tek solukta okunabilir ama ben parça parça okumayı tercih ettim . Kitap akıcı çok güzel bir dille yazılmış yazarımızın ilk kitabı olmasına rağmen gerçekten de olayların anlatım biçimini, betimlemesini çok başarılı buldum .
Olayların akış hızı gayet güzeldi merak uyandıran bir kitap . Okurken kapıldım kitaba, sanki yaşıyormuş gibi bir hissiyat bırakıyor .
İlk bölümü olan Yanan Ruhlar'da Okan ve Begüm 'ün dostluğu hoşuma gitti . Çoğumuz öyle dostluklara muhtacız gerçekten de .
Kitabı tamamıyla anlatmak isterdim ama o heyecanı okuyarak yaşamanızı isterim mistik bir roman kesinlikle okuyun derim . Yeni yazarımızın başarıları daim olsun inşallah . Tebrik ederim kitabın devamını bekliyoruz . Kesinlikle siz yazın biz okuruz der susarım . Kitabı okuyacak olan herkese keyifli okumalar dilerim.
iç - gece
-tamir takımları, yerler öyle karışık,
gizli bir el okşuyor kuytu karanlıkları, ürkünç
gölgeler belki gecenin koynuna zorla
giriyorlar, zorla yürüyor hayatın atardamarında
kan; ampuller artık ölgün gözler gibi
büzgün bakıyorlar. gece, ürperten bir seğrime gibi
yokluyor dakikada bir. saatların hızı kesik. durabilir
herşey birden, birden herşey başka anlam ve boyutlar kazanabilir: herşey karanlığın karnında çılgınca bir akışla, uzak uğultularla yürümektedir...-
Sayfa 32 - sanayi çarşısı sokakları, dükkânlar, atelyeler
Zırh
Işıkları arkalarında bırakıp buz gibi karanlığın içinden geçerek kuytu bi köşeye gömüldüler.Henüz birbirlerinin içlerine gömüleceklerinden ,birbirlerinin içlerinde saklanacaklarından habersiz,üstlerine vuran karanlığın arasından sıyrılan elektrik direğinin sarı ışıklarından birbirlerinin dudaklarını izlediler.gözlerinin içinden çıkan ateşi nereye
Sevgi kızgınlığın ötesindedir, tıpkı bir perdenin arkasındaki bir duvar ya da üzerinden fırtına geçen bir arazi gibidir. Fırtına biter, arazi yerinde kalır... Ve bazen, eğer sevgi yeterince güçlü değilse ya da öfke yeterince güçlüyse, insanlar birbirlerini sevmekten vazgeçerler.
Eğer ışığın etrafı her zaman karanlık olmak zorundaysa, o zaman karanlığın ondan önde olması gerekiyor.
Lisedeki öğretmenimiz bize polislerin cebimizde bir bıçak ya da silah taşıdığımızı düşünebileceklerini ve cebinden cüzdanını çıkarmaya çalışırken polisler tarafından öldürülen insanlar olduğunu söylemişti. Bunun yanlış olduğunu düşünüyorum ancak korktuğu için polisin buna hakkı olduğuna karar veren yargıçla ilgili bir makale okumuştum. Buna karşın polisten çok korkan herhangi birinin polis memurunu öldürmeye hakkı yok.
Bu anlamsız. Bir simetri yok.
Ben diyorum ki; dünya büyüktür, korkunçtur, gürültülüdür ve çılgıncadır; ancak aynı zamanda hala çok güzeldir.