Günlük stresler ile beynimizi o kadar çok dolduruyoruz ki.. Dünyanın bir konak bizim ise yolcu olduğumuzu unuttuk. Geceler dinlenme vakti yerine kendimizle kavgamız ettiğimiz zaman dilimi oluverdi.
"Aklımın içinde adım atacak yer yoktu. Uyuyamıyordum."
Steinbeck
Kavgamız kiminle olursa olsun, derdimiz gene kendimizle.
Kendimizle kavgamız bitmiyor ki sözün bittiği yerde olalım.
İnsanın kendisiyle kavgası olursa iç huzuru olmassa hiç bir şey onu mutlu edemezmiş kendimizle bu kavgamız niye, niye her şey mükemmel olmak zorunda niye kendimizi zorluyoruz bu kadar ne gerek var bırakalım akışa gitsin her şeyi bu kadar düşünmek planlamaya çalışmak çok yorucu tek yapmamız gereken yapıp akışa bırakmak.
Kendimizle olan kavgamız, yaşamımıza olduğu gibi yansıyor.
Destek yayınları, Nisan~2013Kitabı okudu
Her kavga her zaman kendine çıkar. Ilk once kendimizle sonra yine kendimizle,sonra problemimizle en sonundaysa karsimizdakiyle kavga ederiz. Bu sıralama hayatta tersine çalışır. Çunki hep kendimize soylememiz gerekenleri yok sayarız, dısardan bizden kaynaklı olmayan bir neden olması dısardan içeri bir baglantı kurunca başka bir kavrami hayatimiza alabiliyoruz. Haklı olmak oyle etkili bir kelimedir ki. Onun için herseyi yapabiliriz, hatta kendimizi bile yok sayabiliriz. Haklıyız o zaman gercege gerek yok, haklıyiz o zaman problemimizi yok saysak da olur . İnsanın farklı seyleri birbirine baglamada ki becerisi muhtesemdir. Bunu o kadar iyi yaparız ki, herseyi birbirine baglayabiliriz. Dısardan bakınca kendimizden baslamamak icin sonsuz sebep olusturabiliriz. Ve öylede yaparız , baska sebeplerden örülü bizle ilgili olmayan kavgalar, insan olmayan bir düşmanla ne kadar çok savaşırsa ne o kadar çok düsmani gerçek olurmuş. İnsan sahte bir düşmanla savasınca en çok kendisine vurur. Ve vurdukça acısı ve ofkesi artar bu yüzden daha hızlı vurur. Sonunda o kadar çok yaralanırız ki artık geriye ofkemiz ve acimiz kalir. Bu yuzden kendimizle olan kavgamiz hic bitmez. Bütün yollar kendimize cıkarken kendimizle baslamak hayatla olan kavgamızı ya da gerçek haklı olma savasimizi daha iyi bir yere tasimazmı. Kendimizle kavga etmesek acaba isteklerimiz ve hedeflerimiz icin daha çok güç bulabiliriz ve kendimize olan sevgiye ulasabiliriz. Hayat yine problemlerle dolu olabilir ama kendimiz bu kadar çok yıpranmazdık. En son kendimizle baslayacagimiza kendimizle baslasak yol sanki daha rahat olur bence. Kendimiz haric isteklerimiz icin sonuna kadar savasmaya
Botanik Günlükleri -1
Mayasında vizyonsuzluk olan bir insanı filozofların arasında da yaşatsanız, bilim insanların arasında da büyütseniz mayasına sadakat gösterme eğilimindedir. Alışkanlıkların gücü dahi mayayı değiştirmeye yetmez, yetmiyor! İnsanın kabiliyeti doğuştandır, kabiliyetini açığa çıkaran potansiyeller ise yaşamdandır. Bu sebeple sizler, ve ben deniz, bugün nerede ve kimlerle olduğumuzdan önce vizyonumuzu yansıtma eğilimimizle ilgilenmeliyiz. Şartların elverişli oluşunun elzemliğini yadsıdığımdan değil ama en elverişli topraklarda biten parazit bitkiler hayatın adaletine dair bana ilham veriyor. Her konuda işleyen bir eşitlik mi istiyoruz, neden? Bitkilere bir bakınız, her birinin kendi yaşam öyküsü ve döngüsü var. Parazitler ve parazitlere hizmet edenler, zehirli ve şifalı olanlar, dikenliler ve ayası pek geniş olanlar, gececi ve gündüzcüler... Sizce hepsi eşit mi? Bazen. Var oluş gibi temel hakları geçiniz efendim, ben size burada yaşamı kucaklayış tarzımızın mayamızla örtüşmesinden bahsediyorum. Kavgamız bizzat kendimizle ve mayamızla ilgilidir. Elverişli bir arazide olmayabilirsiniz, kafanızı çevirdiğinizde elverişli arazilerdeki parazitleri görüyor olabilirsiniz. Tüm bunların ve daha fazlasının bir anlam ifade etmediğini kendinize fısıldayın. Mayanızda ne olduğuyla ve hayatın size sunduğu potansiyelleri verimli değerlendirmekle ilgilendiğinizde kendinizi gerçekleştirmeye bir adım daha yaklaşacaksınız.
Ha ayrıca, vizyonsuz olmanın da bir mahsuru yoktur. Ancak bu başka bir zamanın konusu.
Kavgamız Kendimizle
Başkalarının özgür iradesi bizim için bir sorun oluşturmaz, zira onların aldıkları kararlar konusunda tümüyle determinist bir açıklamayı kolayca kabul edebiliriz. Asıl sorun determinizm ile kendi özgür irademiz arasındaki çatışmadan doğar.
Sayfa 29
