Doğa dostumu kendine benzetmiş ve onu bir kaya parçasına döndürmüştü.Doğanın insana yapacağı en büyük iyilik şüphe yok ki , vücudu böyle haşin bir zırh ve içindeki ruhu da böyle bir çelik külçesi hâline getirmesidir.Fakat kır , gerçek kır ; sert toprakla sert insanın boğuştuğu bir âlemdir.