yağmurun, yalnızlığın bu şehirde hakkı var
biz içinden geçerken
ne kadar hayat desek de
kendi rüyasında yaşıyor sokaklar
biri selam verse yirmi yıl öncesine gidiyor zaman donup kalmış bakışlar gibi camlar
damlaları günlüğüne yazıyor
imlasına aldırmadan
kayıt, kayıtsızlık